vrijdag 30 december 2016

Het oude jaar is uitgerold, het opgerolde nieuwe jaar ligt voor ons.....

Wat klussen weggewerkt en de klussen die er nog liggen, liggen er vast ook nog volgend jaar. Nu eerst maar de gezellige dingen doen die bij het oude jaar horen. Vanmiddag een heerlijke brunch gehad bij vrienden van ons hier in IJlst. Zij kan heerlijk bakken en koken, het was genieten van o.a. heerlijke vers gerookte zalm uit Urk en allerlei andere heerlijkheden. Zo gezellig om op een doordeweekse dag met elkaar rondom de tafel te zitten en bij te kletsen.
 


 
 
Nu thuis gekomen is ons eigen kookbedrijfje volop in gang. De notenport dit jaar gebrouwen,  kan nu gebotteld worden. En natuurlijk de kniepertjes en nieuwjaarsrolletjes bakken. Het kniepertje, het platte koekje staat symbool voor het uitgerolde oude jaar en eet je op oudjaarsdag, Het opgerolde kniepertje, het zgn. Nieuwjaarsrolletjes staat symbool voor het nieuwe jaar wat nog opgerold voor ons ligt. Dat eet je dus op nieuwjaarsdag, liefst gevuld met slagroom, in de hoop dat het een goed gevuld nieuw jaar wordt. Dat houden we graag in ere, dus we gaan volop bakken.

Even moet ik weer denken aan mijn moeder, altijd bakten we de kniepertjes ook bij haar, dat was verschrikkelijk gezellig. Nu ze volledig bedlegerig en blind is, zijn dat alleen nog hele goede herinneringen aan een mooie tijd. Morgen neem ik kniepertjes voor haar en haar verzorgers mee en wat oliebollen. Een oliebol laat ze zich nog goed smaken, het zijn vaak de kleine dingen en de dierbare herinneringen aan een goede tijd.

Morgen bakken we de oliebollen en appelflappen. Dat is ook een traditie die erbij hoort, alhoewel de kinderen nu hun eigen gezinnen hebben bakken we niet meer grote hoeveelheden. Het is leuk om te zien dat onze kinderen zelf ook weer de oliebollen en appelflappen bakken, het heeft altijd iets feestelijks de voorbereidingen en de voorpret voor het wisselen van het jaar.
 
Iedereen wens ik een fijne jaarwisseling toe, en een gezond, liefdevol en inspirerend 2017.
 
 

donderdag 29 december 2016

stilstaandagen....

Deze week een dag prachtig zonnig weer en omdat het niet altijd luieren kan zijn hebben we die dag maar aangegrepen om een klus te klaren. In de tuin stonden hoge, hele hoge coniferen. Ooit geplant door de jongens van de vorige bewoner in de jaren 70. Dus je snapt het alt, te groot maar deze bomen horen toch niet in een Fries landschap. Als voorstander van een tuin met zoveel mogelijk vlinderplanten, bijenplanten en vooral inheemse planten moesten deze enorme groene coniferen toch echt wijken. In het voorjaar was geen optie, de tortel en houtduiven maakten veel gebruik van de boom. Dus deze zomer langzaam begonnen met de takken van onderaf te verwijderen, met het oog op het vogelleven en hun "thuis". Maar nu moesten ze toch echt het veld ruimen.


 
Met hulp van een boer, jazeker IJlst heeft nog een stadsboerderij hier vlakbij en hun zonen, die het maar al te spannend vinden. De mouwen flink opgestroopt en de schouders eronder hebben ze flink doorgewerkt totdat de zon onderging.





En jawel de bomen zijn nu neergehaald en al in mootjes gehakt. Nu nog de stronken verwijderen en heel , heel veel groen wegwerken, maar dat zal zeker lukken in het nieuwe jaar. Wel moeten we nu na gaan denken over de verdere invulling van de tuin.... maar dat is ook weer leuk. Een nieuw jaar en nieuwe plannen.





 

woensdag 28 december 2016

stilstaandagen



Na de wandeling hebben we een klein ommetje gemaakt langs de IJsselmeerdijk. maar de wereld werd steeds kleiner, normaal zie je de enorme vlaktes met water, maar het waren nu de vlaktes met mist. Wel een heel verstild beeld, en mooi zoals het is.



Het is dat je er aardig bekend bent, maar anders rij je Laaxum in de mist voorbij. Het is een vissersdorpje met een haven, vier huizen en een café. Een prachtige plek en wij zijn hier dan maar gestopt. En jawel, het cafeetje was open, zo verrassend in the middle of nowhere. Het is een plek waar wij deze zomer ook geweest zijn, maar nu met de mist is het bijna een dramatische plek. Zo mooi, zo stil. De enigste vissersboot lag niet aan de wal. De beide vissers (broers) waren ondanks de mist uitgevaren. Zij zijn opgegroeid in dit gebied, kennen het water op hun duimpje en toen wij weggingen lag de boot weer aangemeerd. De dag zat er op voor hun. Een kop koffie met appelgebak en voor Ryken een ijsje, ondanks de kou. En toen zijn we toch echt richting huis gegaan. Ook daar was de mist binnengetrokken. Heerlijk om een warm huis binnen te stappen en voldaan terug te kijken op een heerlijke dag terwijl we een kaarsje aansteken.
 



grapje


 
 
 
 

De stilstaan dagen

 
Een wandeling voordat je het jaar afsluit kan zo heerlijk zijn. Gewoon de frisse lucht opsnuiven. Dus vandaag maar een middagje vrijaf genomen, even geen beslommeringen rondom ons huis maar gewoon, de vrijheid nemen om te genieten van deze tijd van het jaar. het zonnetje scheen bij vertrek, maar we wilden graag naar Gaasterland, een klein half uurtje van ons af. En hoe dichter wij bij Oudemirdum kwamen, hoe meer wij merkten dat de mist optrok vanuit het IJsselmeer. Het is een prachtig gebied, waarbij het landshap glooiend is, de kust kliffen heeft en nog veel bossen, en natuurlijk de IJsselmeer kust. Wij waren al meermaals door Oudemirdum gereden en vaak gedacht hier in dit bos moeten we toch eens een kijkje nemen.  En dan loop je er zomaar. Ondanks de kaalheid van de bomen is het een prachtig gebied, en de mist zorgde voor een prachtige sfeer, het was gewoon een fantastische beleving op een door de weekse dag.
 




 
 
En Storm had een speelmaatje mee, onze buurjongen Ryken. Storm blij en Ryken blij, maar wij ook blij om zomaar je buurjongen voor een middagje te mogen lenen. En Ryken ontpopt zich als een stoere ballengooier voor Storm, ontdekt een grote steen, helemaal hiernaartoe gerold uit Noorwegen in de IJstijd, en Storm gaat toch weer liever achter ballen aan. En dan die hoge luchtmachttoren, wat jammer dat de deur is afgesloten......spannend om eigenlijk eens naar boven te klimmen. Kortom een prachtige middag.
 



 

 
 

dinsdag 27 december 2016

De stilstaan dagen

De dagen tussen kerst en oud en nieuw. Ik noem ze altijd de stilstaan dagen. Dagen waarin je nageniet van de gezellige kerstdagen, veel mensen genieten van hun vrije dagen en voor mij zijn het ook vaak dagen waarin ik weer even stilsta bij gewoon de herinneringen aan van alles en nog wat en de belevenissen van dit jaar. 
 
wat een grote impact had was onze verhuizing, van heel groot naar  kleiner, van een boerderij naar een grachtenhuis, van een buurt waarin wij ver van elkaar af woonden, naar naaste buren. Van een uitzicht op maisvelden (en dat zijn toch ook hele hoge schuttingen) naar uitzicht op een natuurgebied waar de koeien loslopen, van wonen aan het water met vele sluizen, naar een steiger in je eigen tuin en weg kunnen varen naar de vele meren hier in Friesland, en van een toilet zonder fonteintje naar een toilet met een fonteintje.
 
Tsja dat laatste punt was altijd wel een heikel punt in het vorige huis van huize Taselaar. Bij de gasten zat de toilet in de douche, dus geen punt. Aan onze zijde zat een toilet zonder fonteintje, en het was nog best een klusje om dat in orde te maken ivm. gebrek aan leidingen. Ik had al de meest fantastische fonteintjes opgekocht.
 
 
 
En met het wonen in dit eeuwenoude grachtenhuis (voormalige bakkerij) viel je met de deur in huis. dat went snel want de mensen voelen zich na een paar keer welkom genoeg om gewoon door de steeg achterom te komen. En dat heeft toch ook wel wat. De vorige eigenaar heeft het pand volledig gerestaureerd met een vakman met kennis, nl. de restaurateur van Friesland, Yde Schakel. Dat is overal aan te merken, prachtige vloeren, mooie historische kleuren, geweldige authentieke raam partijen, (wel geheel vernieuwd) en een geheel vernieuwde achtergevel. Zo hebben ze ook een nieuwe indeling gemaakt en ons halletje is in de open ruimte van de benedenverdieping geplaatst met o.a. een toilet met mooie Friese witjes en jawel een prachtig fonteintje, heel oud met een mooi kraantje. het haakje hing ergens in het huis en is nu mijn handdoekhaakje naast het fonteintje. En jawel heel chic, buiten de toilet geplaatst, in het prachtige kleine halletje, met de grijze oude estriken. Hij is gebleven zoals hij was, want daar was niets mis mee, alleen een likje verf en nog wat wensen. (maar goed die moeten er blijven) Zelfs de prachtige spiegel met bijbehorende lampen hangen er nog van de vorige eigenaar. wat zijn wij daar blij mee. De deur is opnieuw gemaakt, maar wel naar het voorbeeld van een oude deur die boven in de bedstee kamer zit.
 
 
 
Wat kan een mens gelukkig zijn met een simpel fonteintje. Alhoewel simpel.... nee fantastisch mooi.

maandag 26 december 2016

De laatste uurtjes van 2e kerstdag 2016.

De klok gaat altijd zijn eigen weg, tikt rustig voort en als het leuk is lijkt het alsof de tijd vleugels heeft. 1e Kerstdag hebben we gebruncht met beide zonen en hun gezinnen. Genieten van de kleinkindjes, gezellig om tijd te maken voor elkaar, en zo leuk om bij te praten bij puur prince aan het water te Eernewoude.
 
 
Vervolgens terug naar huis met het gezin van de oudste zoon, de kinderen hebben nog heerlijk gespeeld en wij geborreld. En na het eten zijn ook zij huiswaarts gekeerd. Eerste kerstdag was een mooi begin en een prachtige dag.



2e kerstdag begon in alle stilte. De rust van de ochtend, kaarsjes aan, een kop thee en genieten van het buitenleven in de tuin. Vogels die genieten van hun kerstmaaltijd en de eerste wandelaars die hun weg zoeken in de Ruterpolder. Heerlijk om dat te kunnen zien gewoon aan de keukentafel zittend, jawel met kerstgroen. Een klein broodje als ontbijt want wat zit je gauw vol deze dagen. Later in de middag zijn wij vertrokken naar mijn vriendin. Zij had gekookt en het was reuze gezellig. Heerlijk als je zo aan kan schuiven.
 
Thuisgekomen is het nog even genieten van de kaarsjes, onze eigen kerst thuis om de laatste uurtjes te vieren. En morgen..... dan begint gewoon weer een nieuwe week met de dagelijkse beslommeringen. Maar hier kunnen we vooral goed op terugkijken en nog heel lang op teren.

 

vrijdag 23 december 2016

De laatste voorbereidingenvoor de kerst....

fotoverantwoording: Sjoerd de Vries, Hans Buren, Pauline Kick

Buiten is kerst volop aanwezig, het stadje is sfeervol verlicht en als we sávonds een ommetje maken dan lopen we in een sprookje rond. Gelukkig op tijd begonnen met de kerst het huis binnen halen en dat is heerlijk thuiskomen. De warmte binnen beleven dan is het geen straks de dagen maar kort en donker zijn.
 
Vandaag nog even de laatste voorbereidingen voor de kerst afronden. Als mantelzorger voor mijn moeder de kerstkadootjes voor alle  lieve verzorgers naar haar toe brengen. Mensen die nog wat extra aandacht nodig hebben een kaartje en aardigheidje persoonlijk bezorgen. En dan kunnen we de kerst vieren. Met 1e kerstdag een brunch met de kinderen aan het water bij Puur Prince, en dan richting IJlst, waarschijnlijk nog een ommetje langs het speeltuintje voor de kleinkindjes.  2e Kerstdag gaan we eten bij een vriendin en natuurlijk nog even langs bij mijn moeder. Haar dagen zijn lang en de eenzaamheid is soms toch ook wel aanwezig. Als je 91 jaar bent, blind en bedlegerig is de wereld klein. Fantastisch dat ze nog in haar eigen bekende huis woont mede dankzij goede hulp van de thuiszorg. Ook dat voelt als een warme deken. We gaan volop genieten van deze feestelijke dagen.
 
Een ieder ook hele fijne, gezellige, warme en liefdevolle dagen met degenen die je lief zijn.
 


 
 

dinsdag 20 december 2016

Kerst in de keuken


Nu we IJlst in wintersfeer achter de rug hebben en de pop up bakkerij van Windsma weer verdwenen is ook de keuken die bezaaid lag met de puinhoop van alle drukte weer opgeruimd. Zelfs de tafel in de keuken is weer herkenbaar als tafel.
Onze keuken grenst aan de kamer. Overdag leven we veel in de keuken met uitzicht op de tuin en in de verte de (Ruter)polder. Prachtige ramen met roedeverdeling. een mooie lichtinval, Friese witjes , grote en dikke balken, een eeuwen oude estrikken vloer, oud doorleefd hout, en een heerlijk uitzicht, dan is het niet verkeerd om hier in de winter de dag deels door te brengen. De grote tafel wordt dan ook volop gebruikt, als ontbijt, lees- koffie- en leeftafel.





Nu met de kerst is het groen ook langzaam de keuken binnengedrongen. Gewoon omdat we daar een groot deel van de dag doorbrengen. Heerlijk om na te denken over de kerst in dit huis, een beetje onwennig lukt het hier ook weer om het groen een plekje te geven zonder dat het vol wordt, gewoon eenvoudig en sober, gewoon omdat ik het gauw teveel vind en er ook wel heel erg gauw genoeg van krijg.






Vandaag hebben we geen zon gezien, het zijn hier echt een beetje de donkere dagen voor Kerst. Nu komt het goed uit dat je dan binnen op je tafel toch ook overdag een kaarsje aan kan steken en de warmte kan binnen halen.

zondag 18 december 2016

De pop up Bakkerij, Windsma ....IJlst in wintersfeer





17 december was het zover, wat vooraf ging was, veel werk verzetten, je huis deels ombouwen, de voormalige winkel van Bakker Windsma proberen terug te brengen. Het was maar een klein winkeltje. Men had wellicht maar de keuze it bruin- of wit brood en een roggebroodje. En alleen op hoogtij dagen at men een gebakje, waarschijnlijk de Friese oranjekoek. Gebak moest men vooraf bestellen en het werd aan huis bezorgd. In een prachtige houten doos met de naam van de bakker, en een paar dagen later moest men deze houten doos wel weer terug brengen. De houten doos is bewaard gebleven bij de huidige bakker in IJlst, net als een roggebrooddoos met naam. Wat een kado toen ik beide dozen kreeg en wat bijzonder, de dozen staan nu weer in de voormalige bakkerij.



En behalve het ombouwen hebben wij vooral veel gebakken. De kniepertjes die zo bij deze tijd horen en natuurlijk de kruidkoek, een heerlijke lekkernij in de winter. Gevuld met rozijnen, appel en walnoten. Leuk om mijn verzameling bakkerij bakblikken, chocoladevormen en allerlei bakkers gereedschappen uit de kast te halen en een plekje te geven in de pop up winkel. Op de valreep kwam mijn overbuurvrouw, met als verrassing een mooi etalage moccataartje, gewoon omdat het in dit huis hoort. Wat is dat leuk om hier nog maar kort te wonen en je zo welkom te voelen.





Om vijf uur gingen de deuren open en het liep storm. Als bakker Windsma dit nog had kunnen beleven dan had hij zijn ogen niet kunnen geloven, want de belangstelling was groot en de kniepertjes en koeken vlogen de "winkel" uit. Het was een geweldige avond, zo sfeervol, zo gezellig en zo warm. Bijzonder waar een klein elfstedenstadje groot in kan zijn.








 
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...