stilstaandagen

Na de wandeling hebben we een klein ommetje gemaakt langs de IJsselmeerdijk. maar de wereld werd steeds kleiner, normaal zie je de enorme vlaktes met water, maar het waren nu de vlaktes met mist. Wel een heel verstild beeld, en mooi zoals het is.

Het is dat je er aardig bekend bent, maar anders rij je Laaxum in de mist voorbij. Het is een vissersdorpje met een haven, vier huizen en een café. Een prachtige plek en wij zijn hier dan maar gestopt. En jawel, het cafeetje was open, zo verrassend in the middle of nowhere. Het is een plek waar wij deze zomer ook geweest zijn, maar nu met de mist is het bijna een dramatische plek. Zo mooi, zo stil. De enigste vissersboot lag niet aan de wal. De beide vissers (broers) waren ondanks de mist uitgevaren. Zij zijn opgegroeid in dit gebied, kennen het water op hun duimpje en toen wij weggingen lag de boot weer aangemeerd. De dag zat er op voor hun. Een kop koffie met appelgebak en voor Ryken een ijsje, ondanks de kou. En toen zijn we toch echt richting huis gegaan. Ook daar was de mist binnengetrokken. Heerlijk om een warm huis binnen te stappen en voldaan terug te kijken op een heerlijke dag terwijl we een kaarsje aansteken.

 

grapje