maandag 31 oktober 2016

Op zoek naar een boomgaard.

Moet mijn baas en bazin zo nodig weer uit varen. Volgens hun kan het nu nog, uuh komen er geen dagen meer dan. En dan willen ze naar een boomgaard die ze eens een keertje hebben gespot. Tok, tok, tok, op het water.......... Nou de trossen los, de molen voor de zoveelste keer op de foto en die meeuw zit er al een week geloof ik. Dat is toch wel een volhouder, hij wil het record paalzitten halen.







IJlst laten we achter ons en varen stug door naar Sneek, Sneek door, valt mij mee,... ze weten aardig goed de weg mijn baasjes. En die windmolen ook al eens gezien. We varen Tirns binnen, onder de brug door en achter de boten zegt mijn bazinnetje, ik geloof dat het daar is. Ik zie alleen maar water.











 

Maar eenmaal aangelegd stappen we de boomgaard binnen, een aardige meneer en heel veel bomen met appels en peren. En wat zien ze er mooi uit volgens mijn baasjes. En maar kleppen over die prachtige fruitbomen, wel een heel aardige meneer, hij snoeit ze allemaal zelf en ze zien er echt fantastisch onderhouden uit.




 Ha we varen weer terug, weer die windmolen en Sneek in. Zie je die kleuren in de bomen zegt mijn bazin .....welke bomen, ik zie allemaal bomen in het water. Dan ontdekken ze een cafe, jawel we gaan aan wal, stappen binnen, ik krijg een bak water, heerlijk maar ik gooi hem per ongeluk om, sorry.













We laten Sneek achter ons, denk erom baas......bakboord een hele grote passerende Tjalk, goed rechts houden. Algauw varen we richting IJlst, domme meeuwen, ze keren je soms de rug toe, ik doe net of ik hem niet zie, maar het bord IJlst, Welkom zie ik wel. Het was dank zij mij weer een behouden vaart.

Poot van Storm.




 


 
 

zaterdag 29 oktober 2016

Binnen en buiten de poort



De ochtend begint al goed, een beginnend zonnetje zet de hele tuin in vuur en vlam, zowel binnen als buiten de poort.
De natuur is op dit moment prachtig en onze tuin doet aardig zijn best. Voor een net aangeplante tuin met behoud van dat wat er al was doet hij al aardig zijn best. De border staat nog behoorlijk in bloei, met de grassen, de dropplanten, distels, dalia's enzovoort is het nog steeds mooi. De bomen die verkleuren geven weer een heel ander beeld en dat ochtendwandelingetje over mijn eigen "landgoed" is steeds weer verrassend. Zelfs het blad op de grond is mooi.









Wij hebben ook een steeg, met een deur in de poort en het zonlicht valt gelijk met de deur in huis als je hem s'morgens opent. En als ik probeer de herfst te vangen op de brug van de Eegracht/Galamagracht komt er een bootje aanvaren. Een fluisterbootje van de werf, een van de vakantiehuisjes aan het water waar bij ieder huisje een bootje ligt om mee te varen. De zak van de Boer's bakkerij verraad dat ze net een broodje hebben gehaald, met de boot om vervolgens een rondje te varen over de Ee. Heerlijk om te zien hoe zij hiervan genieten, dat is echt vakantie. Zelf ervaar ik ook nog steeds die rijkdom, soms knijp ik mij even in mijn arm om te weten dat het echt waar is om gewoon in dit prachtige gebied te wonen, het land van water en weilanden, en waar ik wel heel erg aan gehecht ben, mij thuis voel, Friesland.

 

vrijdag 28 oktober 2016

Herfst, kleuren in de lucht



Herfst, te zien aan de veranderende kleuren in de natuur, gloeiende kleuren vooral op zonnige herfstdagen. Maar ook gekleurde luchten. Daar krijg je gewoon nooit genoeg van. Iedere avond verbaas ik mij over dat schouwspel. Als ik bezig ben met het koken, volg ik de verandering van de lucht en als we uitgegeten zijn, zakt de zon snel achter de horizon. Soms vullen de sloten en het wateroppervlakte zich als eerst met nevel en kleurt de zon zelfs deze prachtige laag. Een fascinerend gezicht. Vaak loop ik toch nog even de tuin in om dit voor nog een keer vast te leggen, het prachtige schouwspel van de avond. Wie weet, morgen weer.....







 

woensdag 26 oktober 2016

De Ruterpolder



De Ruterpolder is een prachtig stuk land, gelegen grenzend aan onze tuin. Hier kun je nog wandelen over een heel smal paadje, slingerend door de landerijen. We mogen er graag een wandeling maken, met het pontje oversteken wandelend naar de Wijde Wymerts, het open vaarwater. De sloten zijn alweer schoongemaakt en restanten riet liggen in grote hopen langs de wallen. Straks in het voorjaar is er weer plaats voor het opkomende jonge riet. Iedere keer vallen er weer andere dingen op in de weidsheid.




Nu in de herfst schieten ook daar de paddenstoelen onverwachts omhoog en gaan weer glorieus onder.
Tijdens de wandeling trekken vele groepen ganzen over, op zoek naar een winterplek in een van de weilanden, het blijft een prachtig gezicht het formeren van de ganzen en hun voortdurende gakkende geluiden. Er is een drasplas midden in het land gemaakt om vooral de weidevogels weer een goede foerier- en verblijf plek te geven En daar stond zowaar een zilverreiger, prachtig. Straks in het voorjaar zullen ook de grutto's hier weer hun jongen krijgen en zal het geroep duidelijk hoorbaar zijn.




 In de verte blijft de kerktoren zichtbaar, daar waar wij vlakbij wonen, altijd een mooi heel herkenbaar punt. We maken de wandeling af, richting de pont. Helaas deze ligt geblokkeerd werkeloos aan de overzijde. Ik denk dat de werkmannen op de vrijdagmiddag de ponton haastig hebben afgemeerd met de gedachte aan thuis, en het biertje. Dus oversteken  kon alleen maar door verder te lopen , klimmend over een hek en bij de stallen van de laatste boerderij langs de stadszijde in. En ja ook daar is de herfst volop aanwezig, volhangende mispelbomen, een gouden lint van leibomen langs het water, vallende bladeren en de heerlijke frisse buitenlucht. Dan is het weer fijn thuis komen , met een warm haardvuur en een wijntje, genietend van de "warmte" binnen.






 

 
 
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...