Interieur Dekemastate - Jelsum

Vorig weekend bezochten we de kleine fair op Dekemastate. Ook de Stins was toegankelijk voor het publiek. Het was museumweekend dus zijn we ook binnen gestapt. Een prachtig buitenhuis waar ooit de familie Dekema's gebruik van maakten om even uit de stad te zijn en te genieten van het buitenhuis.
Net als veel andere Friese States (en Groninger Borgen) is ook Dekema State gegroeid uit een eenvoudige rechthoekig verdedigbaar steenhuis, een "stins".
State is een Friese naam voor een adellijke woning.
De naam Dekema is afkomstig uit de 16e eeuw toen een familie met deze naam de State bewoonde.
Hoewel daarna nog andere families de State bewoond hebben is de naam Dekema State gebleven.
De laatste familie die Dekema State heeft bewoond is de familie van Wageningen, van 1791 tot 1996
.
De state is ingericht alsof de bewoners even weg zijn. Deze bewoners, een adellijke familie, leven in de dertiger jaren van de vorige eeuw. De eetkamer en zitkamer, de bibliotheek, maar ook de keuken, het washok en de kelder zijn fantastische ruimtes waar de sfeer nog hangt hoe de laatste familie hier ooit het huis bewoonde.

Een bijzondere geschiedenis.....Havank

Het is dit jaar 50 jaar geleden dat de illustere detectiveschrijver Hendrikus van der Kallen, alias Havank, in zijn kamer in Hotel Amicitia in Leeuwarden overleed. In 1934 werd z’n eerste roman uitgegeven, waarna er nog 30 zouden volgen. Ook vertaalde Havank veel boeken van de Engelse schrijver Leslie Charteris, bekend van zijn verhalen rond The Saint.
In 1953 raakte Havank bevriend met Jan en Gerard van Wageningen en was hij een regelmatige gast op Dekema State. De weldadige rust en de sfeer van het oude huis troffen de schrijver. Vele malen bezocht hij Dekema en logeerde er ook.

Havank zat graag 's nachts in "het sael" te schrijven. Op een nacht raakte hij gefascineerd door het portret van Anna Maria van Burmania. Hoewel zij al in 1808 was overleden, werd Havank erg verliefd op haar.
Zij inspireert hem in het boek Caviaar en Cocaine waarin een zekere Anne Marie de Passy voorkomt. De beschrijving van deze Anne Marie lijkt sprekend op de Anna Maria van het portret.

Op een bepaalde plaats in het boek, waar haar geloof wordt beschreven, wordt haar naam gespeld als Anna Maria.
De schrijver laat twee grote kleurenfoto's van het portret maken, waardoor hij Anna Maria tijdens zijn werk en leven voortdurend in zijn buurt weet en bepaalde zelfs dat hij begraven wilde worden met een foto van haar portret in zijn kist. Hetgeen bij zijn dood in 1964 ook geschiedde.

Een prachtige Stins met een bijzondere geschiedenis.