Mûntsebuorsterpolder en de Ryp

In de omgeving van de Oudegaasterbrekken beheert It Fryske Gea de graslanden van de Mûntsebuorsterpolder en de Ryp. Syp Set bestaat vooral uit water, riet en bos.
Syp Set is van een particuliere eigenaar, maar die heeft het beheer overgedragen aan It Fryske Gea. Dit gebied ten zuidwesten van Sneek bij Oudega (W) is een verbinding tussen de Blauhústerpuollen en de Oudegaasterbrekken. Het is een geheel van open water, riet, struweel en bos. De waargenomen broedvogels zijn onder andere ransuil, kleine karekiet, sprinkhaanrietzanger en bergeend. De natuur komt hier ook langzaam in bloei, prachtig om te zien dat de eerste knoppen van Fluitekruid omhoog schieten. grassen en riet begint ook te groeien en de eerste bloei komt eraan.
Het water van de Oudegaasterbrekken klotst door de harde wind omhoog, en valt stuk op de stenen langs de wal. Altijd mooie objecten om in de lens te vangen.

 

Een groot gebied, waar nog 2 huizen staan. Hans en ik hadden het erover dat men weleens vertelde dat wij in Hemrik afgelegen woonden. Dat hebben wij nooit zo ervaren, maar dit is wel afgelegen, en ook heel erg mooi.

Oord voor ganzen en weidevogels In de Oudegaasterbrekken slapen ’s nachts in het winterseizoen duizelingwekkende aantallen kleine rietganzen. Wie deze vogels bij daglicht wil aanschouwen, moet de graslanden in de buurt opzoeken. De Mûntsebuorsterpolder en de Ryp zijn geliefde foerageerplaatsen voor de kleine rietgans. Het zijn de gasten in het winterseizoen. In het voorjaar nemen de weidevogels hun plaats in.
De Mûntsebuorsterpolder is een polder op kalkarme zware klei. Het is hooiland dat in de zomer volop tot bloei komt met een kleurenpracht van echte koekoeksbloem, kruipende boterbloem, madeliefje, veldzuring en tweerijige zegge. Het schiereiland in de Oudegaasterbrekken hoort bij de Mûntsebuorsterpolder. In de rietkragen broeden bruine kiekendief, rietzanger, kleine karekiet en rietgors.

Een prachtig gebied, door de Mûnstebuorsterpolder loopt een fietspad en je komt er zo door de weeks nauwelijks iemand tegen. Aan de rand van de Aldegeaster Brekken staat het Dorismooltsje, een spinnekopmolen. Echt Hollands, en het blijft gewoon een mooi gezicht zo'n molen langs het water.

Een oudere meneer die daar woonde maakte een praatje en vertelde dat de meeuwen een kolonie vormden sinds vorig jaar. Op zich zou dat niet erg zijn, maar ze vallen de ganzen aan die rustig denken rond te kunnen zwemmen en ook de broedende kieviten (Frieslands trots) verjagen ze. Wij gaan daar zeker binnenkort nog eens een wandeling maken, de natuur zal over een paar weken groener zijn en de bermen en graslanden zullen gekleurd zijn door de vele wilde bloemen. De eerste pinksterbloemen staken hun kop al boven het maaiveld uit. Wat zal dat een prachtig gezicht zijn.

Halverwege de wandeling kwamen we deze brug tegen, hij lag verhoogd in het landschap. Het leek of er een heel meer achter lag................ maar het was het blauw van de lucht waar een enorme verticale rand inzat. Wonderbaarlijk. Toen we over de brug wandelden kwamen we in het prachtige natuurgebied De Rijp uit.

De wind ging aardig tekeer vandaag, hier merk je dat op de vlakte toch iets meer, maar voldaan en met rode frisse wangen zijn we terug gegaan naar huis.

Thuis werp ik een blik in de pas aangelegde tuin, dan droom ik van mijn border met grassen welke straks ook een natuurlijke verbinding moet worden met de Ruterpolder, dat moet toch gaan lukken.