De Ruterpolder, sereen wit

Mijn ochtendwandeling vervolgde zijn weg door de Ruterpolder, een prachtig natuurgebied in dit eindeloze ruime Friesland. De polder geeft je gelijk het eilandgevoel, het is ook een eiland, omgeven door water. Saai..... welnee, hier kun je nog de ruimte ervaren, de afwisseling van weilanden, met zijn sloten en dierenleven, de ruige wateroevers langs het vaarwater en de grazende koeien en schapen in het land. Het is steeds anders, geen dag hetzelfde en vandaag wel een heel bijzondere witte stille wereld. Langs het water lopend hoor je de geluiden van aanvliegende zwanen en plotseling het geronk van een schip. Ja heus, zelfs een tjalk trotseert de kou, We steken een hand op en langzaam vaart hij door waarschijnlijk om ook te genieten en dan vanaf het water. Lopend door het hek ben ik de polder binnengekomen, ik vaar over de Westelijke Dijgracht over met een pontje, terug naar ons 'thuis', daar vlakbij de kerktoren. Kijk nog even om naar die prachtige roodbonte kudde koeien, tevreden op hun landje. Thuis wacht de warmte van het huis en een lekkere kop 'kofje mei e schúmkop". Een fijn begin van de dag.