De handen uit de mouwen

Weet je nog....dit prachtige monumentale grachtenpand, de tuin aan het water, de authentieke ornamenten en het authentieke uiterlijk van huis en atelier. Zo mooi, maar ook nodig toe aan de nodige restauratie en schilderwerk. Daar zijn we deze zomer mee begonnen. Maar eerst heb ik om niet te vergeten verschillende delen gefotografeerd in oude staat.

Op de uren dat het droog was, een rustig windje, en wat zon af en toe stonden we vaak buiten, in onze oude kleren. Schuren, plamuren, stopverf aanbrengen en delen vervangen die te erg verrot waren. Langzaam knapte het op en dat geeft een enorme voldoening. Hoe leuk en charmant ook die verweerde materialen zijn op een foto, het is altijd weer een teken dat het ook snel onder je handen verdwijnt, verrot of gewoon helemaal de rest van het hout aantast.

 

 

En na vele uren is dan toch het resultaat te zien, geweldig, en genietend dat het allemaal zo opknapt, Het zijn vele manuren die je er in stopt maar als we hier nu rondlopen weten we dat we dit jaar in ieder geval al een heel eind op weg zijn met het onderhoud van het huis. Alleen de keukenramen moeten we nog een paar spijlen restaureren en aflakken. Dan is de gehele benedenverdieping inclusief het atelier gerestaureerd en zit alles strak in de lak. Klaar zijn we nog lang niet, maar we gaan gestaag verder. De winterklus is het onderhoud binnen en hier en daar maar eens de lampen ophangen, maar alles op zijn tijd. Nu genieten we nog dagelijks van het prachtige werk wat l buiten geleverd is.