Soms kun je zo verrast zijn door de eenvoudige schoonheid in de natuur. Mijn oog valt op de esdoorn nu ontdaan van al het prachtige herfstblad. Wat overblijft zijn de prachtige tere zaden. En een jeugdherinnering komt boven, Als kind verzamelden we handen vol. Om vervolgens ze omhoog de lucht in te gooien, De propellertjes draaien als helikoptertjes naar beneden om zacht te landen op de grond. Jeugdherinneringen. De rozen blijven bloeien en maken nog steeds dapper nieuwe knoppen, weten zij niet dat de winter in aantocht is...... s'Avonds gaat de zon onder in de achtertuin. Verrassend zoals soms de kleuren in de natuur en de lucht eenzelfde sfeer met zich meebrengen.
Bedankt voor je reactie op mijn blog. Mooie foto's zeg, ik ga je volgen! Groet van Bertie
BeantwoordenVerwijderenPrachtige foto's weer...wat is Nederland toch mooi!
BeantwoordenVerwijderenLiefs, Ingrid