Waggelende eenden en een gloeiend afscheid van de dag.

De eenden hadden bij de buren altijd hun vaste logeeradres, boven op het dak van het houthok. Daar stond ook hun eendenkorf, maar deze is verhuisd naar de waterkant. Ze lopen dagelijks bij het houthok ook te zoeken. Daarbij maken ze momenteel ook een ommetje door de tuin bij ons. Speurend naar een andere plek om waarschijnlijk hun eieren neer te leggen. Aandachtig hebben ze al voor de stapel houtafval gestaan van de coniferen, er achter gekeken, verder waggelend langs de randen en bossages. De eendenkorf staat te wachten aan de oever, stevig vastgebonden en veilig voor Storm zijn nieuwsgierigheid en toch wel een jagende Tilanus, dol op eieren en jonge vogels. Daar bij het water zouden ze veilig zijn, tussen het riet, wie weet dat ze het eindelijk toch eens ontdekken........

En dan komt er ook aan deze dag weer een eind. De zon zakt rond een uur of langzaam achter de horizon, maar niet zomaar, nee kleurrijk en gloeiend neemt hij afscheid van deze dag.

 

Aftrap voor de tuin/boomgaard

Afgelopen week hebben we een reis gemaakt naar TerHeyl, een plaats in Drenthe waar men nog de oude rassen fruitbomen verkoopt. We hebben een grote en eigenlijk volwaardige boomgaard achtergelaten, ongeveer 17 jaar oud. Dikke stammen, bloesem in het voorjaar en veel fruit opbrengst in de herfst. Goed onderhouden en ooit aangelegd met de hulp van landschapsbeheer.

Hier op ons nieuwe adres in IJlst ligt een behoorlijke lap grond. Een grachtenhuis vraagt wel een andere benadering van tuinaanleg dan een boerderij. Dat willen we graag in ere houden, maar de wens van een kleinere boomgaard (6 fruitbomen ipv. 12 en 1 walnootboom ipv. 2), dat moet toch wel kunnen. De walnootbomen gaven altijd een heerlijke beschutting tegen zon en muggen, dus een ideale boom om straks aan het water ook weer wat vrij van zon en muggen te kunnen zitten. En daarom ook onze reis naar TerHeyl.

Een prachtige bomenkwekerij, met heuse moerbomen om weer te enten en mooie fruitbomen en goed van vorm.
Wat een mooie plek, en dat weten vele mensen. De kans is groot dat je even moet wachten op je beurt maar dat is niet erg, genoeg te zien en in de schuur staat altijd de koffie en thee klaar.

Uiteindelijk zijn we naar huis gereden met een kar vol bomen. Mooie grote exemplaren en met mooie klinkende namen:
Bramleyss seedling, de schone van Iephof en de Notarisappel. Peren: Doyenne du Comice en een Winterrietpeer, een pruim waar de naam mij van ontschoten is en een Broadview juglans (walnoot).

Ja en dan is het even heel hard doorwerken om de bomen te planten op de juiste plek, rekening houdend met een houten pad vanaf de steiger (ligt in de planning) welke dwars door de boomgaard komt te liggen. gaten graven, boom en palen plaatsen en aanbinden met boombanden.  Nu het allemaal staat krijgt de nog lege tuin plotseling diepte. Komende week zullen we gras weghalen om fatsoenlijke boomspiegels te maken van een meter doorsnede. Dan kunnen we daarna wat mest toevoegen. En dan is het wachten op groeien, de bladeren en misschien in de komende jaren al snel wat bloesem en misschien de eerste vruchten. En dat is nu juist zo moeilijk, bomen hebben de tijd nodig om te groeien........ maar goed het wachten wordt altijd goed beloond.

 

 

 

 

Onze kippen hebben nog tijdelijk hun onderdak in Hemrik. De wens is wel om straks weer 3 of 4 kippen terug te halen. Goed voor de fruitbomen om daar toch wat kippen te hebben lopen, ze leveren mest en doen zich te goed aan de schadelijke beestjes in de boomgaard. Toen we dit weekend door Pikesyl reden zagen we deze prachtige duiventil. Misschien een prima kippenhok in combinatie met een duiventil voor de duiven welke nu nog huizen in de coniferen. Maar alles op zijn tijd.

 

1e paasdag, brunchen en uitwaaien.

1e paasdag, kinderen en kleinkindjes, chocoladehazen, een rammelaar, eitjes zoeken in de tuin, cappuchino met overheerlijk gebak (met dank aan Kolder ) en een heerlijke brunch, met natuurlijk allerlei lekkernijen en eiersalade, het vergeten boterkippetje staat helaas nog in de koelkast, een wijntje en daarna uitzwaaien. Het was leuk en altijd weer genieten van even bij elkaar zijn. Daarna het hoofd even leegmaken en uitwaaien, zon en onstuimige luchten. Ons doel was een middagje Hindeloopen.

Onderweg kwamen we langs Pikesyl, een prachtig gelegen authentiek gehuchtje aan het Pikemar. De zon scheen en echte Friese luchten met flinke wolken maakten het plaatje compleet.

 Richting Abbega, rijdend over de dijkweggetjes kwamen we de pot met goud tegen aan de voet van een prachtige regenboog.

Achter de IJsselmeerdijk langs, naar Hindeloopen. Ondertussen was de zon volledig doorgebroken, de lucht fel blauw en de temperatuur was heerlijk.  Een prachtige plek om de middag door te brengen.

 

Hindeloopen is een oud vissersplaatsje aan het IJsselmeer. Een van de eerste opvallende gebouwtjes is het  oude huisje van de reddingsmaatschappij. Via een helling werd de geroeide reddingssloep gelanceerd. Wie ooit met NW6 de haven van Hindeloopen heeft verlaten vraagt zich af hoe de mannen van weleer met een echte storm en met deze sloep naar buiten konden roeien.

 

Een aantrekkelijk Elfstedenstadje, met kleine straatjes, steegjes, hoge houten bruggen, kleine huisjes en monumentale schipperswoningen. Prachtige deuren, ramen en oude muren. En heel verrassend kwamen we hier nog een winkeletalage tegen welke tegen de voorgevel geplaatst was. Tot de jaren zeventig moet een dergelijk exemplaar ook tegen onze voorgevel hebben gestaan. Het is een klein vissersstadje met allure. Een prachtige afsluiting van de dag met een wijntje op een terras aan het water.

 

 

 

 

Palmpasen en het begin van de lente

Hier in IJlst kijken we vanuit de kamer aan de voorzijde de klinkerstraat in. Vanochtend liepen er allemaal kindertjes.... jawel met palmpaasstokken. Wat nog een mooie traditie, de zondag voor Pasen. Het roept herinneringen op aan mijn eigen jeugd, het haantje gebakken door de dorpsbakker, de suikereitjes welke je samen met de walnoten en hazelnoten rijgt tot een ketting en dan de stok versieren, met takjes groen. En dan hadden mijn zusje en ik ook nog zo'n gehaakt netje waarin de walnoten zaten. De netjes van katoen in allerlei kleurtjes had mijn moeder gehaakt. Op tijd in de ochtend liep je dan in optocht met alle kinderen uit de beurt, de palmpaasoptocht. En in de middag mocht je er iets van snoepen en het broodje opeten.

 

 

En de noten uit het netje gebruikten we om mee te spelen, knikkeren met noten... en hoe dat afliep, dat ben ik kwijt, denk ik daarna opeten. Het zijn dierbare herinneringen.

 

Maar het begin van de lente gaat echt kriebelen, ook binnenshuis. Dus de gesnoeide appeltakken uit een boomgaard welke Hans gesnoeid heeft en wat verse bloemen gehaald kom je een heel eind. Fijn dat ik het bloem binden nog steeds niet verleerd ben en daarin mij even helemaal kan uitleven.

Brengt heerlijk de voorjaars kleur binnen en je hebt het gevoel dat je in een keer aan het toveren bent in je eigen huis.

 

schilders geluk....

Soms kom je dingen tegen via internet welke je niet kunt weerstaan. Ik denk ongeveer 2 jaar geleden zag ik op Facebook pigmentkistjes te koop staan. Ooit gebruikt door een schilder in Terwispel. Op zich was dat al heel uniek, dus de kistjes gekocht. En toen ik ze dan ook ging ophalen ontdekte ik in dat schuurtje nog een schilders kastje. Waarschijnlijk getimmerd op maat voor het schildersbedrijf als bergplaats voor de schilders benodigdheden. En om het te beschermen tegen stof hing er gewoon een linnen doek voor. Compleet met penselen en allerlei kwasten, allerlei gereedschappen om verschillende structuren te schilderen zoals marmeren en verschillende houtnerven, houtsoorten, borstels enzovoort. Dus ook dat kastje gekocht. Uniek, museaal, want zoiets had ik nog nooit gezien en wat goed dat alles nog compleet bewaard is gebleven. Thuisgekomen ontdekte ik in de pigmentkistjes ook nog de pigmentschepjes. Dit schilders kastje, de pigmentkistjeskistjes en de schepjes hadden in ons huis in Hemrik een prachtige plek in de kamer. En na de verhuizing heeft het weer eventjes geduurd maar hij hangt weer waardig op een prachtige plek in de kamer.

 

Toveren met licht

s'ochtends vroeg schijnt hier de eerste zon de kamer binnen. Het is een prachtig spel van licht en donker en extra schaduwen. Ik kon niet laten om dat even vast te leggen.

 

 

 

 

Buiten, binnen halen......

Als het buiten dan toch zo'n warboel is en er enorm veel takken in je tuin liggen, gras is een mos tapijt en klimopafval genoeg, dan is het tijd om buiten binnen te halen. Komt ook goed uit met Pasen in het vooruitzicht.


De witte druifjes, de irissen en allerlei bolletjes die zelfs de buren voor mij bewaren kunnen straks weer mooi een plekje krijgen in de tuin. Dan hebben we vast volgend jaar een tuin in het voorjaar met bolletjes en Friese stinzenplanten. Dat is iets wat wel hoort bij dit huis en zijn tuin.

Zelfs de hand geverfde eieren heb ik gevonden in een verhuis doos op een overvolle zolder

 

 

een dagje ruimen

Een mistig dagje, wat koel en het zonnetje laat het grootste deel van de dag het afweten. De tuin heeft hier jarenlang om allerlei redenen zijn eigen natuurlijke weg kunnen gaan.

Coniferen welke zich spontaan gingen uitzaaien en tot in de hemel groeien. Rozen met dikke stekels en een wirwar van takken. Kastanjes die uit de boom zijn gevallen en nu uitgegroeid zijn tot 2 meter hoge bomen. Klimop welke als afscheiding ooit waren gepland en nu een enorm oerwoud van takken en blad niet alleen meer als afscheiding werken maar ook de hele tuin overwoekerd. Er schijnt nog ergens een pad van Friese geeltjes schuil te liggen onder het blad..... het geheime pad. En ik geloof dat er ooit een border aangelegd is onder het klimop. Dus voorlopig nog even werk genoeg.







 



langzaam komt er een pad tevoorschijn.

 

 

De afgelopen tijd zijn er al vele coniferen weggehaald. Behalve 2 wel hele grote exemplaren. De tortelduiven hebben deze gekraakt voor hun nesten. Dat respecteren we dan maar. Voorlopig zijn ze druk in de weer met takjes aanvoeren voor de nestopbouw (al zijn het geen goede bouwvakkers.) Als de jonge duiven straks zijn uitgevlogen zijn we vast wel toe om een duiventil te maken die op ons verlanglijstje staat.

De afgelopen week hebben we ook het klimop kort terug gezaagd. Goed op tijd, met de wetenschap dat er dan geen nesten inzitten en het klimop straks in de zomer weer een prachtige groene muur vormt.

kastanjebomen massaal verwijderen

Vandaag maar weer opnieuw de tuin in, klimop uit de tuin halen, op de plekken waar het niet hoort.... en ja hoor een stuk van het pad kwam te voorschijn. De kastanjebomen eruit gehaald en de rozen flink teruggesnoeid. Wat rest, een beetje kaler en bergen snoeiafval. Wij weten wat we volgende week als klus te doen hebben..... jazeker snoeiafval afvoeren.