zondag 4 juli 2010

Weekend van slow motion, speed, kampioenen. zandbaden, en..... eindelijk weer rust



Een warm weekend waarin we verkoeling zoeken onder de bomen, genietend van de tuin en alles wat groeit, bloeit en leeft. Nu met deze warmte (je hoort mij niet klagen) komt het leven soms traag op gang. Tere vlinders die van bloem tot bloem gaan, de zoete nekt ar opzuigend. Slakken (in grote aantallen aanwezig) ontlopen traag de zon, zoekend naar een schuilplaats in natte en donkere hoeken van de tuin. In de berken met hun zilverwitte huid op de stammen slingert een donkerpaarse, bijna zwarte rambler roos. Hier en daar piepen de zilveren zaaddozen van de clematis hier vrolijk doorheen. In dit vogelbosje, de plek waar onze Wanda (de trouwe viervoeter van 14 jaar, kampioen lange afstandwandelaar) deze zomer haar eigen plek heeft gekregen is door de jaren heen een prachtige schaduwplaats ontstaan, dicht begroeid en bewoond door grote kolonies vogels, mussen en koolmezen. Het is de favoriete plek van de kippen, ze graven kuilen in het zand, liggen in de zon en schurken tegen elkaar aan. Om verkoeling te zoeken strooien ze rijkelijk rond met zand, hoog op smijtend, ik snap er niets van, zonder ook maar zand in hun ogen te krijgen. Met een boek en cappuccino is het heerlijk verblijven, alhoewel ik niet te lang wil zitten, plukken in de tuin, water geven en uitgebloeide bloemen wegknippen is een heerlijk ritme. Eigenlijk houd ik van deze traagheid.






Maar niet iedereen deelt mijn voorliefde van rust stilte en het getrek in de tuin. Kinderen groeien op, ze groeien en gaan hun eigen weg, de weg van snelheid. Een van mijn zonen is gek op snelheid, altijd al geweest. Toen hij vijftien was had hij twee krantenbaantjes, werkte als vakkenvuller, ging naar school en had één grote liefde, de kartbaan. Dit tot grote schrik, maar goed ik ben een voorstander van zelfstandigheid en individualiteit. De afspraak was dat hij deze sport zelf moest bekostigen;. Dat deed hij, hij reed op verschillende kartbanen hier in het Noorden, wist per maand de baanrondes te winnen en reed vervolgens weer gratis een aantal keren. Daarna ging hij langzaam beseffen dat het een dure sport was en langzaam kwamen er ook andere interesses in zijn leven, hij bouwde een eigen zaak op, werd ondernemer en daar stak hij al zijn vrije tijd in. De laatste jaren begon hij weer te karten, bouwde zijn eigen karts, ging oefenwedstrijden rijden en dat ging steeds beter, vorig jaar was hij in zijn klasse Nederlands Kampioen. Nu was het weer zover, een wedstijd in Emmen. Dat is voor ons redelijk dichtbij en vanochtend reden we in een zinderende hitte richting Emmen.
Ja en dan kom je daar, mam , de laatste wedstrijd is om 16.00 uur en ik ben tot nu toe eerste. Ja mam, en weet je, geen nieuwe banden gekocht, ik rijd dit weekend met de ingegooide benzine en daar moet ik het mee doen. (Grappig, zuinig en toch geloven in zijn eigen kunnen). Glunderend inspecteert hij samen met zijn maten de kart. Schroeven aandraaien, ketting smeren, banden meten en wat al niet meer. Dan is het zover, daar staat hij klaar, bij de startbaan scheurt hij weg, een moeder achterlatend die hoopt dat hij heelhuids de eindstreep behaald. En eerlijk is eerlijk, ik hoop voor hem als eerste. Oorverdovend lawaai, blauwe uitlaatgassen stijgen op, en rubber vliegt je om de oren in de bochten, scheurt Hylke met hoge snelheid en maakt zijn rondes om als eerste (jawel ik ben wel trots) over de eindstreep te komen. Een maat van hem had pech, zijn kart liet hem in de steek en dat is balen. Enigszins opgelucht ben ik blij dat het weer achter de rug is, blij dat hij weer heelhuids deze dag heeft doorstaan want het gaat oerendhard.

De inspectie pikt de eerste twee die over de streep gaan eruit voor controle van de karts, dit in verband met geknoei met de karts. Het wordt goedgekeurd. En dan de prijsuitreiking, want je gaat natuurlijk voor de beker. En ja hoor, ook deze keer was Hylke weer nummer een. Nog 2 wedstrijden dit jaar, een in België en een in Oss, nou wie weet wordt hij ook dit jaar weer Nederlands kampioen. Heb jij ooit gekart, voor de lol, die karten rijden als een slak (alhoewel ik vroeger dacht dat ik scheurde over het wegdek) De wedstrijdkarten maken hoge snelheden en dat maakt mij toch enigszins bang, maar goed, ooit heb ik mijzelf beloofd om de jongens op te laten groeien, hun eigen weg zoekend nietwaar.







Thuis verdwijnt de onrust en langzaam verdwijnt het geluid van die draaiende motoren en nemen de vogels het over, de benzinegeur vervliegt en de rozengeur blijft hangen tot diep in de nacht. Langzaam keert de rust buiten en binnen in mij terug.


24 opmerkingen:

  1. Wat zijn we nog laat aan het bloggen Pauline! Leuk je verhaal over het contrast tussen de rust op het platteland en de kart wedstrijd van je zoon. Proficiat met zijn overwinning!

    Ik wens je een hele goede start van de week toe!

    Groetjes
    Alma

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wat een tegenstellingen...
    Maar inderdaad heerlijk dat je dan thuis weer tot rust komt.
    Ik kan daar ook altijd zo heerlijk van genieten.
    Het is best leuk om er eens op uit, maar wat is het dan weer genieten, als je thuis komt...

    Een hele fijne week toegewenst, Jantsje

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Mooi geschreven ...spannend zo'n auto race lijkt me, vooral als je zoon mee doet. Ikzelf geef toch liever de voorkeur aan de rust en het platteland. Weer genieten van de mooie tuinfoto's...prachtige gietijzeren vaas heb je staan.
    Lieve groetjes Tilly.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Wat schrijf je liefdevol over je zoon. Een prachtig logje is het geworden eerst rook ik je tuin en toen rook ik de benzine en rubber. Ik moet je bekennen dat ik van al deze geuren hou.
    Doe niets liever dan als er getankt word mijn raampje open om benzine te snuiven. Als tegen hanger geniet ik ook van de geur van mijn tuin. Dwaas oud mensje word ik. Lieve groet Leni

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Hallo Pauline,

    Allereerst gefeliciteerd met de overwinning van je zoon! Ik kan me goed voortstellen dat je blij bent wanneer hij heelhuids over de finisch is gekomen. Een moeder blijft hoe dan ook bezorgd.

    Wat een heerlijke rust in je tuin..fijn dat je daar, weer de rust in jezelf kan vinden, na zo'n "gejaagde" dag.

    Mooie verhaallijn en foto's. De overgang van traag naar gejaag en weer terug tot innerlijke rust.

    Fijne week,
    Lieve groet, Helena

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Rust maar lekker uit nu.......mooie foto's leuk geschreven hoor!! mooie tuin foto's !!!

    Fijne week liefs Ria........

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Het leest als een spannend boek, dank je wel.
    Maar je bent echt een trotse moeder, en ik hoop dat ik later ook zo tegen mijn kinderen aan kan kijken.
    Doe ik nu al trouwens, want die eigen weg zijn ze nu al aan het verkennen. Het levensmotto van mijn schoonvader, helaas is hij er niet meer, was:"Hij die zijn eigen weg gaat, wordt nooit ingehaald". Hiernaar proberen wij te leven, en ik weet zeker dat hij net zo trots is op ons, als jij op jouw "jongen".
    Hoe heten de klimroosjes op jouw laatste foto. Vind ik geweldig..
    Groetjes, Margot

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Dat is even een hele andere wereld, die van de snelle karts. Ik kan me voorstellen dat je trots maar ook bezorgd bent. Mooi log.
    Groetjes

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Wat een prachtige tuinfoto`s, wat een contrast met de andere foto`s van je zoon. Ik hoop natuurlijk van harte dat hij Ned. Kampioen wordt, maar je angst kan ik ook goed voorstellen.

    Je schrijft trouwens heerlijk!

    Groetjes van Petra

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Wat kun je toch prachtig schrijven.......en dan die heerlijke beelden en collages erbij.....
    Ik geniet op en top.
    En wat een kanjer van een zoon en zo'n stoere mams die haar zoon los kan laten....en dat valt niet meer( weet er alles van;)...)
    Fijne middag

    BeantwoordenVerwijderen
  11. .....Hier schrijft een moeder,een bezorgde moeder,een trotse moeder,een verstandige moeder,een gevoelige moeder......kortom...een moeder die van haar kind houdt!

    En iets schrijven wat recht uit je hart komt is altijd mooie,puur en eerlijk.

    Joh.......je maakt me steeds nieuwsgieriger met je verhalen over jullie heerlijke tuin,we moeten een snel die kant op komen.....maar eerst ''moeten'' we Frankrijk nog gaan proeven...letterlijk en figuurlijk....

    Ik geniet tot dan wel hier van jou prachtige foto's en sfeervolle vertellingen:-)

    Lieve groet uit het Brabantse!
    Ger

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Prachtige foto's heb je weer gemaakt. heerlijk die kippetjes te zien, lekker in het zand verkoeling zoeken, en in de shaduw. wat moeten ze het warm hebben met zo'n veren deken. Bij ons is vandaag een kippetje gestorven. Het was al een oudje, maar dan nog. Ik denk dat de hitte, en ouderdom haar parten hebben gespeeld.
    Mooie vazen heb je trouwens staan, die gietijzeren. helemaal geweldig. Nog een paar weekjes en dan is het vakantie (bij ons moeten ze nog 3 weken) en dan komen we weer richting Friesland. Heb er zin in.
    Groetjes Monique

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Wat heb je een prachtige foto's gemaakt, Pauline, De eerste mosaic met de vlinder is schitterend. Zo fijntjes! Een leuke, zonnige en gezellige week. xx

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Hoi Pauline,

    Bij het lezen van je post word ik al rustig,prachtig verhaal en je trots is er in terug te lezen,mooi!!

    Groetjes,Janet

    BeantwoordenVerwijderen
  15. In antwoord op je reactie: Augustus duurt nog even, dus dan heb ik alle tijd. Wil ik wel graag het thema va je feestje weten en natuurlijk je adres. Zal ik eens kijken wat ik kan doen ;))

    Oh ja, doe mij maar die rust, heerlijk!

    BeantwoordenVerwijderen
  16. Dag Pauline, Tjonge je maakt wat mee in korte tijd. Leuk dat jullie nu ook aan het water wonen. Je verhalen zijn altijd prachtig om te lezen. Ja, kleine kinderen worden groter. Als ze in de buurt zijn vragen ze nog steeds je aandacht en dat vind ik zo leuk. Ook dat ze nu wat plagerig worden en dat we daar dan samen fijntjes om kunnen glimlachen. Allemaal volwassen en toch nog een beetje kind kunnen zijn...Ik zie de trots van je gezicht stralen.
    Leuke foto's van die stoere mannen. Dag, fijne week. Lilian

    BeantwoordenVerwijderen
  17. Hoi Pauline,

    Bedankt voor je lieve reakties...ik heb er twee binnen gekregen, maar zodra ik reakties aanklik, zijn ze verdwenen! Bij G-mail staan ze gelukkig ook, maar het lukt mij dus niet om ze te publiceren bij mijn post! Kan in de loop van de dag wel oplossen, maar het ligt dus niet aan jou hoor...blogger doet vreemd! Baal er wel van!

    Een hele fijne dag en nog gefeliciteerd met de prestaties van je zoon! Ben ook niet zo'n snelheidsfanaat!

    Lieve groet, Ingrid

    BeantwoordenVerwijderen
  18. Hoi Pauline, Wij gaan al jaren naar kootstertille, maar dit jaar zou mijn vriendin een verrassings-weekje boeken op een van de eilanden, dus welke het wordt, is dit keer voor ons ook spannend. Wij zijn al meerdere malen op Schiermonnikoog en Ameland geweest, en ik vindt het daar geweldig, vooral als het weer mee zit, dan hoef je niet naar het buitenland, maar dat vindt ik ook van friesland zelf. Al die poppenhuisjes en uitgestrekte landschappen, en overal paarden en schapen.Helemaal het einde.
    Nog een fijne dag gewenst.
    Groetjes Monique

    BeantwoordenVerwijderen
  19. Weer een prachtig verhaal, straight from the heart. Een moederhart, trots om wat haar zoon doet, ondanks de nodige bezorgdheid. En trots mag je zeker zijn!
    Ik heb weer genoten van je foto's en verhaal, dankjewel.
    Liefs, Renny

    BeantwoordenVerwijderen
  20. Oh die zoon van je....echt zo stoer en geweldig dat hij dit doet, tuurlijk heb je zorgen maar gelukkig kan je dat als moeder vaak wel relativeren he!?
    Wat een mooie foto's en prachtige collages!

    Veel groetjes, Veronique

    BeantwoordenVerwijderen
  21. Goh leuk om steeds iets meer van je te leren kennen!!

    BeantwoordenVerwijderen
  22. Wat een tegenstellingen!
    Wel heel leuk om dit verhaal te lezen en je foto's zijn ook heel leuk.

    groetejs, Haikey

    BeantwoordenVerwijderen
  23. Weer prachtige foto's!! Je blogs lezen heerlijk weg.

    BeantwoordenVerwijderen
  24. Wat kan jij mooi schrijven , hang als het ware aan je lippen .
    Felicitaties voor jullie zoon .
    Prachtig ook hoe je over de kippen in je tuin schrijft !
    Lieve groet ♥RINI♥

    BeantwoordenVerwijderen

Fijn dat je een bericht achter laat.

Lieve groet, Pauline

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...