VOETTOCHT(je) DOOR HET FRIESE WOUD.

 

Tussen al het watergeweld in Nederlands watersportprovincie nummer één springen ze niet meteen in het oog. Maar ook Friesland heeft bossen. Koninklijke bossen zelfs.

Voor koninklijke bossen hoef je niet bij Apeldoorn of De Vuursche te zijn, ook Friesland heeft koninklijk groen: Oranjewoud. Dit koninklijke bos ligt ten oosten van Heerenveen (bijnaam ‘het Friese Haagje’). Tot halverwege de 17e eeuw heette dit bosgebied ’t Wold. Toen Albertine Agnes van Oranje, weduwe van stadhouder Willem Frederik van Nassau, hier in 1676 een zomerslot liet bouwen, veranderde de naam in Oranjewoud.

Na onze kop koffie bij de Oranjerie op het landgoed van Oranjestein, de stilte van het "woud" opgezocht. Voor Storm was het heerlijk om even te kunnen rennen en zijn geliefde stokken te verzamelen. Ze kunnen niet groot genoeg zijn. Laatst heeft hij in een keer 7 stokken tegelijk  in zijn bek genomen, meer wil echt niet, want hier heeft hij heel veel moeite voor moeten doen. Voor mij was het een klein oefenrondje vanwege een knieoperatie. 

Het is heerlijk om nu de geuren te kunnen opsnuiven, van de boslucht vermengd met de geur van gezaagd hout. Een heerlijke en denk ik gezonde melange, gratis en voor niets. Op dit moment is het licht zo mooi, de natuur trekt zich nu terug, licht is iets meer in nevelen gehuld en de natuur bezit al veel vergrijsde tinten , oker en purper.  Ik heb dan heel snel een Alice in wonderland gevoel. Een sprookje waar je even mag vertoeven, even aan mag ruiken, en even in rond mag dolen. Dat is het cadeautje van een zonnige herfstzondag die ik de hele week nog mee kan nemen in mijn hoofd.