Na een ochtend Mantelzorg



de trossen los, zicht op de Ruterpolder, we gaan van wal.

Maandagochtend eerst bij mijn moeder langs geweest, boodschappen halen, de was schoon en gevouwen en weer opgeruimd in de kasten, en daarbij hoort nog een kop koffie en een praatje. Het leven is niet meer zo gemakkelijk voor haar, blind en volledig bedlegerig en altijd doodmoe vanwege het hartfalen. Maar ondanks alles kunnen we het nog steeds pratende houden en klagen....dat doet ze bijna nooit. Toch heel dapper, want ze zou reden genoeg hebben.

Om half twee een belletje gedaan naar het thuisfront. Varen.....de picknickmand vullen met koffie en broodjes, de zon schijnt het is er nog een prachtige dag voor. En zomaar doordeweeks dat geeft toch een enorm luxe gevoel.

Dus om half drie staken we met ons drieën van wal. Wat lag het water er glad bij, als een spiegel. Compleet met Hollandse luchten, af en toe een passerende boot......ja en dan gaat als groet altijd de hand omhoog. Nog een paar late passerende vakantiegangers met buitenlandse vlaggetjes, riet met daarachter de weilanden, koeien en paarden, de weidsheid, de stilte, met af en toe een doorvaart door prachtige dorpjes......gewoon een prachtige middag tot en met het invallen van de avond.

De visnetten van Nijezijl


Heech

 

 

Onderweg richting Uitwellingerga



Uitwellingerga - Oppenhuizen

Via de Broeresloot



De Brekken





Via Jutrijper vaart en heel in de verte de kerktoren van IJlst (onze naaste buren)





varen we IJlst binnen

 

 

onder de wipbrug door



drie en half uur later.....weer terug in de thuishaven, de Ruterpolder