KLEUR IN JE LEVEN

Soms heb je van die dagen dat je weinig kan genieten van het landschap, de vele werkzaamheden houden je bezig van vroeg tot laat. Maar altijd komt er weer die ene dag. Zondag was er weer zo een, even helemaal niets..... En dat kan heerlijk zijn. Wakker worden met de gedachte dat niets moet, alles mag en dat je maar een ding wilt, gewoon niets.







Genieten van die langzame ontwakende dag, mist die nog over het land hangt, de druppels vocht kleven aan de bladeren, tot dat het zo zwaar wordt en het druppend naar beneden valt. Bloemen die dapper hun volle glorie proberen hoog te houden tot de eerste nachtvorst hun gaat verrassen. De groentetuin biedt nog steeds de service van tafeltje dek je. Ietwat rommelig, maar ach een groentetuin in de herfst is ook prachtig. Nog even, dan wordt de grond weer zwart en bedekt met een stevige dampende mestlaag. Een waterig zonnetje breekt door, misschien stelt het weinig voor maar de beleving is groots.







Thuis zijn, de tuin, een lekker bakje koffie, rommelen en genieten.En genieten was het. Het licht was prachtig, de kleuren betoveren je en de geur dringt je neusgaten binnen. De tuin heeft nog steeds een klein handje nodig, de appels rapen, een kooltje plukken gewoon, kleine dingen die het leven leuk maken.





De laatste zon maakt dat het landschap gloeit. Ik adem het in en neem het mee naar binnen.