De tijd gaat snel

3 september, een bijzondere dag, een dag van de liefde en hartjes

Soms heb ik de wens dat mijn dagen uit 48 uur bestaan. De dagen zijn gevuld geweest. De bruiloft van de oudste zoon heeft veel voorbereidingen gekost. De tuin vergt de nodige tijd en je wilt op zo,n bijzondere dag alles tip top in orde hebben. En dat het bijzonder was, dat hoef ik niet uit te leggen De maand augustus, meestal een tijd waarin wij besluiten om de tuin rust te gunnen, te luieren op de stoel en de ogen sluiten voor het onkruid wat doorgaat met de tuin proberen te veroveren hebben we niet stil gezeten. Vrienden hebben trouw geholpen in de strijd tegen het onkruid, de paden goed bijgehouden, lege plekken in de tuin gevuld en de grote oprit weer van gebroken steen voorzien. Mijn vriendin in Brabant heeft vele tientallen houten hartjes gezaagd en wit geverfd. De tafels waren besteld en de high tea voorbereid. De laatste dage voor de bruiloft vele boeketten gemaakt en tafelstukken, gelukkig had de tuin voldoende voorraad om alles royaal uit te voeren.







En toen was het zomaar 3 september. Een stralende dag, het bruidsboeket voor Jolanda en een klein bruidsmeisjes boeket gemaakt voor Lisanne, gingen we vroeg op weg naar Groningen. Een drietal vriendinnen achterlatend die de tuin in orde zou maken, de tafels dekken met vele meters damast, tafelstukken er op plaatsen, de catering klaarzetten en de bruidstaart in ontvangst nemen. In Groningen stond alles gereed, de bruid, bruidegom en het bruidsmeisje. Lisanne stond glunderend klaar en helemaal blij met haar eigen boeketje. Tegen de middag stonden familie en vrienden klaar bij het Lyclamahuis te Beetsterzwaag waar een trotse zoon, een gelukkige bruid en een genietend bruidsmeisje aan kwamen rijden. En daar op die mooie plek hebben zij "Ja" gezegd. Een pracht van een locatie en een heel bijzonder moment.








Milan, een huwelijkskado op 4 kleine pootjes, een zacht snuitje, nieuwsgierig, kwispelend en een glanzend vachtje. Een snoetje met 2 reebruine ogen om zo verliefd op te worden.





Het was genieten op die stralende dag in de boomgaard, waar de appels aan de bomen hingen, bijna klaar voor de pluk. De bruidstaart werd aangesneden en we hebben een prachtige middag gehad. Een Italiaans lopend buffet maakte het compleet, een speech van beide kanten, een dag waarop je kan vertellen aan je zoon dat je hem bewondert om de soms heel moeilijke momenten waarin hij terecht kwam, en heel bijzonder er was, nog eenmaal de verantwoording nam voor zijn broertje, hoe moeilijk het ook was. Het maakt hem tot een bijzonder mens met verantwoording voor de ander in zijn leven en als ouder hoop je dat hij dit bewaart voor degene die hem dierbaar zijn op momenten dat het nodig is. We klinken op een gelukkig leven, laten het eten smaken en genieten van deze dag,




waarna het feest voor vrienden en kennissen in Groningen volgde. Spetterend, sfeervol en ontzettend genieten, mensen ontmoeten die je een tijd niet hebt gezien, vrienden weer ontmoeten van de kinderen, kortom een dag waarin de tijd snel gaat, uren wegtikken maar waaraan we fijne herinneringen overhouden en genietend aan terug denken.