DE HANDEN UIT DE MOUWEN STEKEN

Niet alleen de handen uit de mouwen steken, maar ook gewapend met snoeischaar, zagen voor de takken en ladders trekken wij hier door de omgeving. Wij proberen zo goed mogelijk de oude boomgaarden en fruitbomen in stand te houden. Meestal hebben bewoners hier in deze omgeving fruitbomen die al lang geleden geplant zijn.. En dan komt het moment van de waarheid "het snioeien". Een vervelende klus omdat men meestal niet weet wat je weg moet halen. Een niet dat wij dat nu zo goed weten, maar in ieder geval proberen wij met een hele ploeg vrijwilligers van Landschapsbeheer, specialiteit van ons de fruitbomen, weer goed in model te krijgen.  Dat de bomen ook beter vrucht dragen of juist het behoudt van het dragen van de vrucht is een mooie bijkomstigheid en niet onbelangrijk. Veel overleg in de ploeg, je wilt niet weten wat er gepraat wordt, de linkse tak weg, nee de kruisende en ik laat die tak zitten, mooi van vorm en ga zo maar door. Een ploeg (10 man) die al lange tijd met elkaar snoeit, lief en leed deelt en met een grote gedeelde passie voor de prachtige historische fruitrassen.

Behalve de bomen komen we ook steeds weer op verrassende plekken, mooie erven en bijzondere ontmoetingen met de bewoners. Zo zitten we koffie te drinken met de vrouw des huizes, en haar zelfgebakken marmercake, overheerlijk. En tussen de middag worden we beloont met heerlijke broodjes en echte zaterdagse groentesoep. Het is smullen en de heer des huizes vertelt dat hij als muzikant in een koper blaasgroep speelt. Dan wordt het dus een heerlijke lunch met begeleiding van het koperblaasmuziek. De invloed van de Tjechische muziek klinkt door de eetkamer . Onverwachts en verrassend.

Natuurlijk neem ik even de tijd om wat foto,s te nemen en dat we ook echt gewerkt hebben, voor de zekerheid doe ik er een foto bij van een paar collega,s, voor het geval er gedacht wordt dat het alleen maar een gezelligheids kransje is.

2 collega snoeiers