Onze buurdames zijn er weer.

sávonds zoeken de dames hun plekje ergens in het weiland, vaak dicht bij een hek, tegen de rand van een sloot of in een diepliggend gedeelte.

We wonen hier nu ruim een jaar. We hebben een groot huis die ook heel mooi was en aan het water lag, een jaar geleden verlaten. Het was een goede beslissing, wat kleiner, wel weer een oud en sfeervol huis, wonen aan het water is nu zelfs een eigen aanlegsteiger en open vaarverbinding naar het merengebied van Friesland. Maar wat ook echt fantastisch is dat de koeien hier loslopen in de Ruterpolder. Dat was ooit ook het beeld bij onze boerderij maar door veranderingen in de landbouw bleven in Hemrik de koeien binnen en veranderde het grasland in maisland. Ik heb daar de koeien in het land gemist. Hier zijn ze weer. In IJlst boert de boer(in) biologisch, heeft het mooie oud Friesche roodbontvee en laat ze nu in het voorjaar/zomer tot in de herfst gewoon buiten lopen in de Ruterpolder. Dat natuurgebied grenst aan de achtertuin en sinds een aantal dagen zijn ze weer gezellig onze achterburen.

En s,morgens staan ze er weer, nieuwsgierig kijkend of wij ook al uit de veren zijn.

Mistery Quest..... mevrouw Ondersteboven is mijn naam, mijn hobby: Kijk graag in een spiegelend oppervlak.