de reis van de boomstronken.

De boomstronken/wortels van de coniferen lagen al een tijdje in de tuin. In de wacht, te zwaar om te tillen en moeilijk te verzagen voor een houtkachel. Even heb ik nog gedacht aan een kunstwerk met kettingzaag hout bewerken. Maar ik heb genoeg zelfkennis dat daar mijn kracht, letterlijk en figuurlijk niet ligt. Gelukkig kregen we burenhulp en een fantastisch idee werd werkelijkheid. De buren van een eindje verder wilden graag helpen. En als boer ben je een geweldige bedenker blijkt maar weer. Vervoer door de steeg ging niet lukken, veel wordt hier over het water vervoerd. Dat was ook de enige optie, varen naar de (stads) boerderij, die ook aan het water ligt. Daar stond wel een kraan en daar dus weer aan land hijsen. Een gewaagde actie en een groot avontuur. Mannen blijven jongens en gingen de strijd aan. Wat was het een prachtig gezicht......Dank Bouke en Rinke en Hans.

Ze staan nu op het erf van de boer. Dinsdag beginnen ze aan hun laatste reis, per kar naar de groenverwerking. En wie weet zit er straks een stukje herinnering in een zak compost.