Het eerste vaartochtje

Begin juli was ik alweer aardig op de been en begon het toch een beetje te kriebelen. De drang om mijn leefwereld iets te vergroten. Ik moest toch een manier vinden om in de boot te stappen en ja ook bedenken hoe ik er (galant) uit kwam. Nou dat is gelukt en daar heb ik gelukkig geen selfies van.  Het zicht vanuit de boot, over het water, op de Ruterpolder is al een heel andere dimensie.

Ons eerste zondagse tochtje, een korte route. Eerst maar even vanaf de steiger door de Westelijke Dijgracht, onze achtertuin, om vervolgens door de gracht te varen voor ons huis langs.

 



Dat voelde weer goed, Storm mee en stond weer te genieten op de boeg van de boot (ons trouwe boegbeeld en ketelbinkie) picknickmand aan boord, met koffie en broodjes. en jawel het was prima vol te houden, dus we lieten de wipbrug rechts liggen en gingen via de Sou en de Weinsleat richting de Wijde Wimerts.

We laten IJlst achter ons, op weg naar Heeg, wordt vervolgd.