Ze doen maar....

Onze  bazen, ze doen soms wel hele vreemde dingen. Zo heb je een slaapplek in een boerderij in Hemrik en dan komt er een dag dan halen ze zonder pardon of voorlichting het hele huis leeg en wordt alles verplaatst. Ligt je slaapplek in één keer in een huis aan de gracht in Ald-Drylts. Gelukkig met een grote tuin en een voordeel het ligt aan het water (waar ik zelf in kan springen en ook weer zelf uit kan komen via de helling, hmmm eigenlijk voor de boten. En in die tuin daar liggen grote boomstammen. Heerlijk, een tuin als een slagveld met stokken (ik geloof dat mijn baas daar minder gecharmeerd van is). Maar voorlopig kan ik hier best aarden.

En dan natuurlijk Tilanus, de rode kater. Niet uit huis weg te branden. Ze ligt in de vensterbank het stadsleven in IJlst in de gaten te houden, loopt als een heerser door het huis om vervolgens lui te zonnen in het keukenraam. Alleen nachts op pad en de volgende ochtend zit ze weer doodgemoedereerd in het kozijn voor het keukenvenster. Of ik een kattenluik krijg, dat zit er niet in, beetje lastig he met een rijksmonument. Maar goed in het zicht van mijn baas gaat de deur als voor een koning open. En dat bevalt mij heel goed, gewoon op je wenken worden bedient.

 

 

Nee dan die Storm, die grote blonde stoere vierpoter. Hij slooft zich uit. Zwemmen en rennen en dat niet alleen. Gaan de baasjes de omgeving verkennen richting Oosthem. En mijn bazin maar fotograferen, ik snap daar niets van. Voor mij tijd om te rennen en zwemmen en ik heb gezien dat ze in IJlst een Fierljepskans hebben. Nou ik ben al volop aan het oefenen.  En ik moet zeggen, geen sloot te breed..... ik wordt vast de kampioen van de stad.

En als in de namiddag de haard aangaat, dan verschuift de baas mijn slaapplek tot voor de warme haard. Dan liggen wij , Tilanus en Storm, gebroederlijk uit te blazen van een dag dollen en rennen. De slaapplek is verandert, maar wat voelen wij ons als viervoeters thuis op dit heerlijke plekje.