Men voorspelt toch nog winter. Toveren met een stafje, dat kleine witte laagje kou. Aanraken van de laatste droge bloemhoofden, de droge stengels van het riet, de silhouetten van de zaaddozen, bestrooid met witte poeder. Zwarte lijnen in het landschap, de bomen maken hun eigen zwarte lijnenspel. Diepbevroren water, een ijslaag op de vaart, zal het dan toch nog dichtvriezen, zodat we kunnen schaatsen op de vaart. Ouderwets genieten met een kop dampende chocolade op de steiger, je handen warmen aan de warme beker. Om vervolgens je schaatsen onder te binden om je weg te vervolgen. Komt dat wintersprookje toch nog uit in het land van het natuurlijk ritme, de Friese Wouden?
Een dun laagje mag, maar niet teveel, want dan krijgen we weer van dat sneeuwijs en kunnen we weer niet schaatsen...
BeantwoordenVerwijderenlieve groet, Renny
Ik verheug mij ook op de winter met een mooi wit landschap.
BeantwoordenVerwijderenFijne dag Groet, Marjonel
nee ik niet hoor..ik wil zon en geen sneeuw meer...maar jah..als het er eenmaal is vind ik het waarschijnlijk geweldig
BeantwoordenVerwijderenliefs hannie
ooh ja heb er wel zin in hoor!!
BeantwoordenVerwijderenFijn weekend
Yolanda
Kou en zon mogen wel en dan het liefst een strak blauwe lucht, zonder gladde wegen. Ach, als we het toch voor het zeggen hadden...het is maar goed dat dat niet het geval is!
BeantwoordenVerwijderenLieve groet, Ingrid
Ik hoop met je mee, ene pederlaagje en de vrieskou...heerlijk
BeantwoordenVerwijdereneven iets anders dan grauw en nat:)
Lieve groetjes,
♥Eefie
Ik verheug me ook op zo'n mooi bevroren landschap, met misschien wel wat sneeuw.
BeantwoordenVerwijderenMooie foto's Pauline.
Fijne avond en een lieve groet, Mea