Pas op de plaats

Ook al ben je gewend om gewoon je dag te vullen, soms kun je niet anders dan even pas op de plaats maken. Een ingreep en twee stalen krukken vergezellen mij nu bij korte wandelingetjes. Het is even niet anders en met 6 weken zal het ergste ook wel weer achter de rug zijn. Gelukkig laat het zonnetje zich zien, kan ik al lopen tot aan de waterkant. En als ik daar eenmaal ben aangeland is het leven met het ritme van de natuur. Genietend van het gescharrel van de eenden, de futen en de pasgeboren kuikentjes. Wel een beetje schrijnend, zo zwemmen de eenden met een voltallige groep, en dagelijks zie je het groepje kleiner worden tot men nog met 1 eendje zwemt. het ritme en het leven in de natuur is toch ook niet altijd harmonieus. En op de achtergrond, over de Ruterpolder klinkt de roep van de Grutto's. Ook al kan ik op dit moment beperkt lopen, het genieten daar aan de waterkant is er niet minder om.