HERFSTTHEATER - VLIEGENDE LUCHT BRIGADE

De tijd verandert bloemhoofdjes in willige pluizen bollen. Ze proberen nog houvast te houden met zijn allen. Lichtvoetig en losjes hangen ze bij elkaar. Hun hoofd zwaar beladen steken ze de koppen bij elkaar. Met zijn allen ben je sterk, maar een kleine zucht wind is al genoeg om los te komen van de groep. Een vlucht te maken door de lucht.. Zoekend naar een landingsplaats,  en heel misschien gaat die pluis zich settelen om volgend jaar als een kleine puber dwars en ondanks alles volwassen te worden.

het wordt mooi weer de komende dagen, een fijn weekend, Pauline

HERFSTTHEATER- ZILVEREN GERAAMTES

Donderdag:

Daar hangen ze dan, zilveren restanten van de judaspenning. Hun tere draadjes nog zichtbaar, ovaal en gebogen. Ze hangen neer, teer en oplichtend zilverkleurig in de zon. De wind waait dwars door hun velletje. De wind is meedogenloos, laat sporen achter van kleine gaatjes, en naarmate de tijd vordert en de wind aanhoudt, worden de gaten groter en groter. Totdat alleen een ovaal hangend ringetje, het friele geraamte, als herinnering aan de zomer achterblijft. 

HERFSTSPEKTAKEL - FIER IN DE NEVEL

 Woensdag

Daar sta je dan als distel, fier en kogelrond, in het ochtend th:eater waar nevel een kleine deken neer heeft gelegd. Het wordt een druil - dag. Maar je trekt je er niets van aan, je stekelbol vangt het vocht wel op. Zo aaibaar ben je niet met die hoofdtooi van stekels, maar de vogels houden van je. Tot ver in de winter blijf je staan om als voedselbron vogels de winter door te helpen. En de vallende zaden gaan hun eigen weg , zij zorgen weer voor het verrassende nieuwe theaterprogramma van het volgende seizoen.

HERFSTSPEKTAKEL - DANSEN IN DE WIND

Dinsdag:

 

De bloeiende grassen geven nog een mooie structuur aan het decor van de tuin, De tuin is een podium voor het dansen in de wind. bloeiende aren die zich langzaam bewegen op het ritme. Zwierig en lichtvoetig. Een prachtig schouwspel dat zomaar op een alledaagse dinsdag als een prachtig schouwspel zich openbaart in het licht van de ochtendzon.

HERFSTSPEKTAKEL - DECOR VOOR EEN THEATER

De herfst, de natuur, en ook het erf veranderd met de dag, soms ingetogen, verstild, dramatisch, teruggetrokken, dor, vergrijsd, een laatste kleurengroet, de vormentaal van de herfst veranderd dagelijks.  Ik ga deze week proberen iedere dag een foto te maken van het theaterspektakel hier op het erf: 

MAANDAG

Hosta,s in de zomer sappige bladeren voor de slakken maar de herfst is meedogenloos. Ze verliezen kleur en hier en daar is nog een schilderachtige veeg groen zichtbaar. De littekens aan de vreetzuchtige slakken  nog zichtbaar,  verschrompelen ze langzaam tot flinterdun veelgebruikt en verkreukeld vloeipapier

THE WAITING ROOM: AMSTERDAM - STEDELIJK MUSEUM

THE WAITING ROOM: AMSTERDAM - STEDELIJK MUSEUM: Een dagje Amsterdam met als doel: Het Stedelijk Museum , alleen al het vernieuwde museum. De eerste drukte had ik maar afgewacht, en het w...

MAANDAG - IJLSTDAG

Afgelopen maandag was het een prachtige herfstdag. De zon scheen af en toe, het was niet koud een dag om op stap te gaan. In de vele jaren dat we hier in Friesland wonen, toch al weer ruim 30 jaar, moet ik eerlijk bekennen dat we veel van Friesland hebben gezien, maar eigenlijk zijn we nog nooit in IJlst geweest, dus een geschikte dag om naar IJlst, Drijlst te vertrekken.

IJlst lag aan het begin van de volle Middeleeuwen, een bloeiperiode, aan de zuidoever van de Middelzee. De nederzetting was ontstaan aan de monding van de Ee, een belangrijk water voor het verkeer van zuidwest Friesland. Na de aanleg van de Hemdijk werd het een plaats van overslag, nijverheid en handel. In 1379 kreeg het marktrecht en spoedig maakte het zich als stad los van het omliggende gebied. IJlst bleef belangrijk met zijn nijverheid van vooral scheepsbouw en andere houtproducten. En dat is nog steeds terug te vinden in het hedendaagse beeld van IJlst.

Vanaf de stad loopt in oostelijke richting de Geeuw, het brede water richting Sneek. Naar het westen leidt het water na de Wijddraai met een scherpe bocht naar het zuiden: de Wijde Wijmerts, de vaarroute naar Heeg en verder naar Woudsend en Sloten. Vroeger, toen er nog geen vaste bruggen over de Stads-Ee lagen, ging het waterverkeer door de stad naar het zuiden, om daar in de Wijde Wijmerts uit te komen.



Vanaf Zevenpelsen, genoemd naar zeven arbeiderswoningen die hier ooit bij een pelmolen stonden, is te zien dat aan de Wijddraai de bedrijvigheid van IJlst geconcentreerd was. Aan deze oever waren houtverwerkende bedrijven en aan de andere zijde, het thans in grote verscheidenheid bebouwde Uilenburg, lagen vanaf de zestiende eeuw de nieuwe stadstimmerwerven. Er zullen dus nog eerder zulke scheepsbouwwerven zijn geweest.
De brug is ’s zomers een druk punt voor watersporters en beschermde IJlst ooit tegen vijanden. IJlst is nooit met vestingwallen beschermd, het is zelfs niet ontstaan op een terp. In het lage land was er bescherming van ringgrachten, de Dij-grachten en ze hoefden in het noorden de brug alleen maar op te halen om de stad te sluiten.
De Overkluizing wordt gedomineerd door de restanten van de Nooitgedagt-fabriek. Jan Jarings Nooitgedagt was in 1865 begonnen met het maken van schaatsen. Het groeide spoedig uit tot een industrieel bedrijf dat naast schaatsen ook gereedschap en degelijk houten speelgoed vervaardigde. Het bedrijf is verhuisd en de oude fabriek wordt in een vernieuwingsplan, waar de Overkluizing ook in meegenomen wordt, als historisch monument deels gehandhaafd.

Onze kinderen hebben nog gespeeld met prachtig houten speelgoed gemaakt bij Nooitgedacht. Echt vakwerk.

Aan de Eegracht volgt de doopsgezinde kerk, die in 1857 is gebouwd naar ontwerp van Meinse Molenaar in een merkwaardige mengstijl: de klokgevel naar 18de-eeuws model is versierd met neoclassicistische elementen. Traditioneel voor de doopsgezinden ligt zij achter de rooilijn.
Even verder aan de Eegracht staat een voorname woning in renaissancestijl waar menige andere stad jaloers op kan zijn. Het huis wordt de Messingklopper genoemd omdat er ooit een koperslager woonde en werkte. Het is een evenwichtig en naar verhouding breed renaissancepand uit 1669 met een trapgevel. De bebouwing langs de Eegracht is verder zeer gevarieerd met meest 19de-eeuwse huizen en een enkel exemplaar uit de 17de eeuw. Enkele goed verzorgde brede notabele woningen vallen daarbij op. En wij, wij kwamen ogen tekort, waar je ook keek, prachtige gevels, ornamenten, versierselen, stiekun even een blik werpen in een leegstaand pandje, en ontdekken dat het huis in het centrum staat en aan de achterzijde aan het water en de weilanden grenst. Het is ongelooflijk dat dit alles goed bewaard is gebleven.

EEN BROODJE HALEN BIJ DE BAKKER IS IN IJLST EEN FEEST

Het meest schilderachtige aspect van de Eegracht is de structuur. De huizen hebben overtuinen aan de grachtzijde, aan de andere kant van de straat. Dat wordt aan weerszijden geaccentueerd door de lindenzoom tussen weg en overtuinen.

DE OVERTUINEN LANGS DE GRACHTEN

In het midden van IJlst staan de hervormde kerk en het stadhuis tegenover elkaar. De hervormde kerk met flinke toren dateert uit 1830 en bevat een fraaie preekstoel uit 1672.

 Het stadhuis is in 1859 gebouwd in een decoratieve mengstijl. De middenpartij en de gevelbekroning doen neogotisch aan. In de kleine ruiter op het dak hangt nog een 15de-eeuws klokje, afkomstig uit het kleine IJlster karmelietenklooster. De raadzaal is in charmante biedermeierstijl ingericht.
Houtzaagmolen De Rat is prachtig aan de Geeuw gelegen. Hij werd hier in 1828 opgebouwd, maar is veel ouder en uit de Zaanstreek overgebracht. Tot 1955 heeft een houthandel er gebruik van gemaakt. Na restauratie werd de monnikmolen met stelling weer in gebruik genomen.

TYPISCH FRIES BEELD, EEN MOLEN, WATER EN SCHEPEN/BOTEN

Na de oorlog is het stadje explosief gegroeid, eerst met een wijk in het noordwesten, later ten oosten van de stad, tot en met wijk ‘De Iendracht’: de eerste wijk in Friesland op basis van een beeldkwaliteitsplan. Wat hebben wij genoten van een dagje IJlst, een kop cappuccino in een plaatselijk café. Het interieur bevatte ontelbare schaatsen, gemaakt in Sloten. Het slenteren door de straatjes met zijn prachtige huizen en het nemen van de bruggetjes. En als slagroom op de taart, een vissersboot die door de gracht voer, waar je zo vanaf de wal kon roepen dat je een pondje paling wilde afnemen. Hij stopte gewoon aan de wal waar de handel plaats vond. En Storm, hij wachte geduldig op de baas die de palingin veiligheid bracht,  in de auto.

Op de terugweg naar huis nog wat plekjes onderweg vastleggen als afsluiting van een prachtige dag. Thuis gekomen hebben we 2 dagen genoten van een maaltje paling, stokbrood met paling en de andere dag een salade met paling. De smaak en beleving zal nog wel een tijdje in ons geheugen blijven. Zomaar op een door de weekse dag een luxe die we ons toch echt eens vaker gaan permitteren.

DE BUITENZIJDE VAN IJLST

 

JE KOMT ZE NOG TEGEN HIER, 1 KERK, 4 HUIZEN EN 10 SCHAPEN, "SANDFIRDEN", IENIEMINI DORPJES

HONDENWEER, REGEN, REGEN EN WIND, HEEL VEEL WIND

De middag begon vandaag met regen, en niet zo,n klein beetje ook. Zoveel regen en zoveel wind, dat Storm het wel voor gezien hield. Hoezo hondenweer, zelfs een hond als Storm die het liefst elk moment buiten wil zijn, rennen, achter stokken aan en opwaaiende blaadjes vangen, hield het vanaf vanmiddag wel voor gezien. Met moeite een klein wandelingetje, gewapend met laarzen en een dichte jas is het gelukt.

Hans is vandaag druk in de weer, na zijn succes als appelstroop maker op de appelplukdagen in Frederiksoord, heeft hij thuis ook succes geboekt. Vandaag worden de eerste potjes gevuld met appelstroop, dat wordt smullen. Niets lekkerders dan appelstroop op Fries roggebrood. Hij is zo hard aan het stoken dat de ruiten beslaan.

Binnen kan ik door beslagen ramen en de regendruppels nog genieten van het herfstige weer buiten, want ook deze buien horen toch echt wel bij het jaargetij, alhoewel het journaal toch weer heel heftige beelden liet zien. Dat was weer niet normaal. Je auto zal toch maar veranderen in een skatebord nadat er een boom op is gaan liggen. Dat is niet leuk.

Binnen maken we er maar het beste van, een beetje rommelen, het wordt nu toch echt tijd om de kussens maar weer te wisselen, hmmm. en het gewei krijgt ook maar weer een goede plek, en niet te vergeten, een waxine lichtje aan. Ook de glaasjes voor de lichtjes, een jarenlange verzameling, maar weer te voorschijn gehaald. Voelt ook wel weer heel goed en gezellig zo binnenshuis, in de warmte van onze verbouwde stal wordt het ook langzaam een warm binnenhuis.

TUSSEN REGENDRUPPELS DOOR

Ook al heb je het gezegde: "Zondagswerk is niet sterk", hier worden toch nog wel eens tuinklusjes geklaard. 

Ook al was het zondag en viel er regen...... voor dat de regen viel en tussen de buitjes door nog even de schouders er onder gezet. Rondom de tuin opgeschoond, het terras waar wijzelf op uitkijken vanuit de kamer weer opgevrolijkt met dankbare winterviolen.

Het terras van het logement opgeschoond, en het tuinpad ontdaan van onkruid. Het is het eerste pad waarop men als gast binnenkomt, en een eerste indruk is toch altijd goud waard. Ook al regent het,  achterover leunend, vanachter de ramen met regendruppels, met cappuccino en een lekker appel muffin is het ondanks alles, voldaan genieten.

 

 

De schade van de beloofde mooie dag hebben we toch nog op de maandag als toegift gekregen, licht zonnig en behoorlijk warm zijn we toch nog op pad gegaan, wordt vervolgd.

EEN ZONDAG DIE IN HET WATER VALT

Zoveel plannen om afgelopen zondag goed te gaan genieten van die mooie zomerse laatste zondag van oktober, warmte was er beloofd en zon. Het was warm en de dag begon hoopvol. Maar aan het eind van de ochtend pakten wolken zich samen en vielen de eerste regendruppels. De zondag viel letterlijk in het water, aan het eind van de middag verscheen de zon.

In plaats van aan of op het water te zitten, zaten we te kijken naar het water wat neerviel. De droge uurtjes die wel aangenaam warm waren zijn maar aangegrepen om de tuin verder op te schonen, winterviooltjes in de bakken zetten, fotograferen en tussendoor binnen schuilen onder het genot van een kop cappuccino.

Aan het eind van de middag uit eten bij een vriendin, gezellig bijpraten en overheerlijk want ze kan goed koken.

Het resultaat van die zondag die in het water viel, in ieder geval weer een goede binnenkomer voor een ieder die bij de voordeur het erf oploopt..........

 

  

  

 En die heerlijke dag op of aan het water, die houden we vast nog wel tegoed.