BLIJ, BLIJ, EN NOG EENS BLIJ.....

Wat kan een mens blij zijn als hij in de prijzen is gevallen. Het was een heerlijke val, zomaar onverwachts met een plof in de brievenbus. Mijn Give Award van Claudia. Op haar weblog stond het prachtige boek Home Sweet Home, als Give Away. Een begerenswaardige prijs voor iemand die van wonen, kunst, boeken en het buitenleven houdt. Dus ik dacht laat ik een gokje wagen. En mijn verbazing was groot toen ik de prijs won.

Na een hele week keihard werken van sóchtends vroeg tot s,avondslaat omdat er een tentoonstelling neergezet moest worden voor het museumweekend en een presentatie van de nieuwe herinrichtingsplannen was het zaterdag zover. Na een geslaagde en druk bezochte zaterdag in het museum kwam ik voldaan tegen de avond thuis. Mijn blijdschap werd nog groter toen ik de brievenbus leeghaalde. Een pakje met mijn naam erop maakte van de zaterdag een topdag. Uitgepakt lag er een prachtig boek van Claudia op tafel. Claudia - van de weblog Bo Butiek bij deze, reuze bedankt. Het is een prachtig boek, met veel sfeerfoto,s en nieuwe ideeën. Ik heb het even neergelegd te pronk op de tafel, maar nu na de laatste museumweekend zondag zit ik genietend van het boek en een kopje cappucino, jawel met een beetje cacao op de bank, en kan ik heerlijk even de tijd nemen voor mezelf en voor het het prachtige boek. Dus wil ik jullie ook mee laten genieten van wat mij aanspreekt, Het wonen in de witten en het puur natuur, de "lekkere" gezelligheid, van een kopje cappucino en het landelijke buitenleven.

Slaapkamer geluk

Onze slaapkamer kijkt uit op de landerijen en het is heerlijk in alle rust ontwaken. Onze achterburen is het Friesche land, een boerderij in de verte en hooguit het concert van de vogels die beginnen te fluiten om 5 uur.
Maar daar lig je niet wakker van. De slaapkamer is nog steeds in beweging. Een grote hartewens is kort geleden in vervulling gegaan. Een kledingkast. Onze kleding huisde al elf jaar in een kast van een meter breed en 2 meter hoog. Het hielp in ieder geval wel om snel een kast op te ruimen, niet te veel te bewaren, maar...... het leverde ook ergernis op, Net dat wat je zoekt is ver naar achteren geschoven en natuurlijk ben je iets aan de late kant die ochtend. Nu gaat een lange wens in vervulling. Een grote kledingkast die past in de sfeer van het huis en waarvan het lijkt dat hij zijn leven lang al op die plek in de slaapkamer zat.

href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjNgxR5igI67Y6CXklfuXzeToFIgmy18A6m0SgGx4rA0aT0puaRfqU5K7ECPY2OSFzlBpPPlCJ2nAK4qXGaeho9F-C8guFoTro-wPcRpy0nMTzvddxoyr3od_AVkTLJ44DzlGAu0fAoMjU/s1600/2010_03_08.jpg">

Een lange weg van verzamelen gaar hieraan vooraf. Bedsteedeuren op de kop tikken. Ja en die hebben we nog niet allemaal, we zoeken nog 2 deuren die bij elkaar passen, een stel om zomaar te zeggen. Zo hoort dat in slaapkamers. De laden zijn gemaakt voor de kleinere kledingstukken enzovoort. Ja en daar ontbreken dan nog de deuren. En wat lijken afgebladderde deuren mooi op een foto. Maar deze zijn wel heel erg beschadigd, dus ze worden nog bijgewerkt en de buitenranden geverfd. Het naturel blijft bestaan. Dat hebben we juist niet teveel geschuurd, verfdelen mogen blijven bestaan. Het gaat helemaal goed komen met de kasten en het slaapkamer geluk.


Lieve Allemaal,

Even heel druk bezig met het museumweekend, een nieuwe tentoonstelling neerzetten en een presentatie voor een nieuwe herinrichting van het museum Opsterlân.
Mijn slaakamer zie ik alleen nog ,sands laat, met de ogen dicht. Na het weekend komt er weer een nieuw bericht, wellicht van het museumweekend.

Afscheid van het paasweekend

Helaas, aan alles komt een eind en de herinnering blijft. De herinnering aan een dag ontbijten met een (tuin)vriendin die is blijven logeren. Behalve dat ze komt logeren en een helpende hand biedt bij het tuinieren met de paasdagen, koken we samen, maken de heerlijkste salades klaar en maken een stoofpotje klaar. Het vlees komt van onze buren. Deze bezitten 4 koeien en zo af en toe moeten zij afscheid nemen van een van hun koeien. Het was even wennen, maar nu hebben we vlees als delicatesse op het menu staan.
Behalve de tuin delen we ook de lange wandelingen door het Friesche landschap en de vele musea bezoeken. Maar met pasen hebben we de tuintraditie. Wij proberen de tuin zover in orde te maken zodat (zo zeggen we altijd) de koningin op bezoek kan komen. Het is bijna zover en dan zullen we haar berichten dat de tuin er klaar voor is, nog even....



Vandaag kwamen mijn moeder, van 85 en de kinderen/kleinkinderen om een uur of vier. Het tuinwerk hadden we achter ons gelaten, geaccepteerd dat het ook dit jaar nog niet klaar is voor de koningin, maar na een wijntje, ach is het leed weer geleden.

Met z'n allen rondom de tafel, praten en genieten. Genieten van de gesprekken en elkaar. Dan komt er de tijd van afscheid nemen, het terug brengen van mijn moeder.(Als een koningin) gaat ze huiswaarts, met 6 verse eieren en een bosje voorjaarsbloemen in de taxi van de fam.Taas-Kick en co, richting haar huisje in Heerenveen. Jawel een zelfstandige dame die trots is op haar huisje. De kinderen zwaaien we uit, wetende dat ze genoten hebben van een dagje elkaar weerzien en uiteindelijk een gedekte tafel.

Nu zitten we met ons tweetjes, het laatste glaasje wijn en de kaarsjes aan. In de bijkeuken hangen 2 kandelaars aan de bedsteewanden. De vergaarde vondsten van afgelopen zaterdag op een rommelmarkt bij ons in de buurt. ja natuurlijk is er meer dan alleen de tuin.

Maar elke ochtend maak ik een rondje, een rondje door de tuin. Genietend van de opkomst van het voorjaar, het grote hoefblad, de violen, de helleborussen (Ze zijn wat aan de late kant) en de uitlopende takken. De stoelen staan klaar om straks als de zon iets meer kracht krijgt een wijntje te drinken, lui achterover.

Pasen, Puur Natuur

De natuur gaat zijn eigen gang. En jawel hoor altijd met de paasdagen bloeien de narcissen in de voortuin. Het voorhuis is dan omgeven door de vele kleine narcissen. Hele groepen tete a tete hebben zich in de elf jaar dat we hier wonen fors uitgebreidt. Het is nu een bijna geel veld. Heerlijk, als je een ommetje tuin maakt dan kun je zelfs de narcissen ruiken.

Achter aan de slootzijde staat ook al een forse brede rand narcissen. In mijn jeugd heb ik de film Dr. Zjavago gezien. De enorme bloeiende narcisvelden in Rusland, die zich oneindig uitstrekten ben ik nooit vergeten. Ik probeer het bij de slootkant voor elkaar te krijgen, misschien ooit.....



De kippen doen hun best om de sfeer met pasen te verhogen. Ze zijn goed aan de leg. Als je nu denkt dat deze dame ook op haar eieren zit, dan heb je het mis. Het is een schijn gedrag, halverwege de dag vindt ze dat het lang genoeg geduurd heeft en stapt ze weer vrolijk op het erf rond. Maar ze is nog jong, dus wie weet leert ze het met de tijd.



Binnen is de paassfeer ook te vinden, niet uitbundig maar met eieren, veertjes, takken, walnoten van de pluk van het afgelopen jaar. En natuurlijk de overheerlijke paaseitjes van chocola. Alles staat klaar, voor familie en vrienden, voor de hulp in de tuin, het wandelmaatje en de gezellige aanloop om bij te kletsen.

Het moet lukken dit jaar met de pasen. Het wordt vast heel gezellig. En voor jullie wens ik iedereen ook fijne, en gezellige paasdagen, met familie, vrienden of elkaar.,