We schrijven het jaar 2011

En natuurlijk alle goede wensen, een bruisend en spetterend jaar, gezondheid en heel veel geluk.
Voor ons was het een prima afsluiting van het oude jaar. We hebben het jaar afgesloten met een heerlijke vakantie, dicht bij huis. De wintersport lag immers voor de deur.
Wakker worden met een laagje sneeuw, de natuur die krom boog van de rijp, een stralende zon en goed vriezend weer. En dat allemaal vanuit je eigen stekje, met je ochtendkrantje, een kom dampende chocola, de zelfgebakken kniepertjes en gewoon even helemaal niets. De klok kende geen tijd, de afspraken waren er niet, gewoon, helemaal niets.

Het uitzicht was formidabel inclusief een aantal heuse "Friesche"sneeuwbergen", een stuk of 10, weliswaar door de boer gevormd, maar het biedt gelijk een heuvelachtig landschap en had er meer sneeuw gelegen dan waren het prima sleebergen. Maar het is nog maar begin januari, en wat niet is kan nog komen, de slee staat in ieder geval klaar.







Heel uniek, de vaart was dicht gevroren en Friesland, is Friesland niet als gelijk de schaatsen onder gebonden worden. Overal werd er op de meren geschaatst, een prachtig gezicht die rijen schaatsers met maar een doel voor ogen, een prachtige tocht, genieten van het ijs en de zon en over de eindstreep komen.
Bij ons voor de deur kon ook al snel geschaatst worden, maar eerst moest de baan worden geveegd, langzaam hebben we het jaar 2010 letterlijk weggeveegd, schoon baan gemaakt, en daar lag hij voor ons, vol verwachting, spiegelend in het zonlicht.



Als er een begint te vegen, komen al snel de hulptroepen aan, met vegers, met sneeuwschuivers en natuurlijk de skelter van Tjitze het buurjongetje biedt uitkomst. Hij weet de sneeuwschuiver aan te binden en handig manouvreert hij de sneeuw naar de kanten. De bezem veegt het laatste sneeuw weg en de baan is gereed. Lisanne is ook van de partij, haar schaatsen mee, de laarszen geleend en rode wangen, dat beloofd veel goeds. Een hele klus en voordat de schaatsen worden ondergebonden is het tijd voor de koek en zoopie.











Na wat oefenen, de eerste rondjes en de eerste bochtjes wordt het al snel bloedserieus. Een begin en een eindstreep wordt gezet en een van de volwassenen geeft het startschot. Fijn om te genieten van het kinderplezier en de volwassenen kunnen het ook niet laten om de schaatsen onder te binden. Een heerlijk uiteinde, zo met je buurtjes op het ijs.
ijn buurvrouw heeft alle voorbijgangers gefotografeerd, maar die zal ik toch maar niet plaatsen, dat wordt echt te gek.









Het gaat gepaard met vallen en opstaan en heel even schiet het door mij heen dat het ook de realiteit is van ieder jaar, het blijft vallen en opstaan, soms een beetje meer, en soms een beetje minder. Laten we hopen dat dit jaar ons niet te veel laat vallen, uitglijden en weer opkrabbelen.
Laten we vooral ook genieten van de goede momenten en de kleine onbeduidende dingetjes blijven zien en waarderen. We proosten maar op het nieuwe jaar wat zo stilletjes voor ons ligt, wit en sereen, nog onbeschadigd.

LET OP: OOK OP MIJN WERK BEGINNEN WE MET EEN FISSE START.

Museum Opsterlân heeft schoonbaan gemaakt in 2010. Nog even dan kan het publiek genieten van een vernieuwd Museum. Een Museum waar u door verhalen de geschiedenis van Opsterlân leert kennen. Een bijzondere geschiedenis die u kunt beleven, ervaren en waar u ook actief bezig kunt zijn. En niet alleen met het verleden, ook het heden komt aan bod. Het wordt een museum waar u uw ogen, maar ook u oren en u handen goed mag gebruiken.

Kijk op: www.museumopsterland.blogspot.com