Licht in donkere dagen

Wit blijft mijn favoriet, dus je snapt het al, die prachtige oude puddingvormen komen misschien goed van pas met de kerst. Wat een geluk dat ik ze tegnkwam op de rommelmarkt in Eelde. Een heerlijke kerstpudding is natuurlijk nooit weg. En voor de rest van de tijd, kunnen ze aan de muur "hangen om mooi te wezen".

In de ochtend is het hier behoorlijk donker,h et opkomen van de zon blijft een belevenis.Steeds opnieuw is het schouwspel verrassend, anders, door de kou of warmteverschillen en een gratis voorstelling bij het onbijtje die ik je niet wil onthouden. Het belooft weer een fantastische winterse dag te worden.



Langzaam sluipt de kerst binnen in ons huis. Behoefte aan warmte, gezelligheid en licht zorgt ervoor dat je vanzelf bezig gaat met kaarsjes, kleine stilleventjes en natuurlijk, datgene wat ik gescoord had in Eelde op de rommelmarkt. behalve prachtige oude kerstversiering, inclusief 2 zilveren vogeltjes op een knijpertje heb ik ook een deel van de kerststalfiguren kunnen vinden. Het zijn een aantal oude exemplaren, komen uit de periode rondom 1900 en zijn gemaakt van papier maché. Lichtvoetig, teer en lieflijk staan ze vreedzaam onder een glazen stolp, te wachten op het moment dat de kerstdagen beginnen.



Heerlijk om weer van die kleine stillevens te maken, met zilver, wit, verweerd hout en mos. Veel hebben we al op onze wandelingen meegesjouwd naar huis, prachtige natuurlijke vormen, larixtakken, denneappels en natuurlijk grillige dikke takken, gevormd door de jaren heen. Ze wachten nu op de juiste plek, maar die vind ik vast wel.

Het zijn drukke dagen, dit weekend hebben we open huis en brocantedagen. Ook dan moet het er goed uitzien. In kerststijl met de nodige winterkoffie en dampende chocolademelk.

Voor even voorbij?

Na hele fijne werkweken in het museum, Sinterklaas die bij het museum logeerde, vele klassen op bezoek en peuter en kleuterstemmetjes die vrolijk de Sinterklaasliedjes zingen, verbaasd de kamer van Sinterklaas ontdekken hebben we nu toch echt de Sinterklaas weken achter de rug.
Het wordt weer plaats maken voor een nieuwe (foto) tentoonstelling.

Zaterdagavond met de hele familie Sinterklaas gevierd. Hij had zowaar vele kado,s achtergelaten en met veel leesplezier en de nodige suprises zijn we weer beetgenomen en verwend. Natuurlijk ontbrak het niet aan de nodige pepernoten, chocoladeletters en speculaas. Al met al, heel fijn om met zijn allen te vieren. Helaas kon mijn moeder er niet bij zijn. De laatste tijd gaat het echt niet goed met haar en moet ze verschrikkelijk wennen aan een stap terug. Heel vervelend dat je niet altijd bij haar kan zijn, de gaten kan ik een beetje vullen, maar de leegtes niet.





Vandaag had ik eindelijk weer even tijd voor mijzelf en zijn we samen erop uit getrokken. Een dagje Giethoorn, is verschrikkelijk leuk in de winter, geen toerist te zien en geen drukte op de wandelpaden. Nee, Giethoorn is Giethoorn in de winter. Gewoon een dorp, vredig en lieflijk, een dorp met vele bruggen en vele sloten, boten aan de walkant, uitgestrekte rietvelden, prachtige luchten en natuurlijk restjes sneeuw en dooiend ijs. Een fikse wandeling door die frisse lucht met dreigende sneeuwluchten en een zon die volop probeerde door te breken. Prachtig licht deze winterse dag. Een stop bij een restaurantje voor de capucino met heerlijk warm huisgemaakt appelgebak zorgde ervoor dat we de wandeling weer goed konden hervatten.














We vonden nog larixtakken onderweg en mooi stukken dood hout, prachtig van vorm, dat kun je beslist niet laten liggen. Koude tenen leverde het op, maar ook sfeervolle foto,s en mooie momenten om mee naar huis te nemen. Gelukkig is daar altijd plaats voor in onze rugtas, en binnen pakken we de mooie herinneringen uit.

PS. Kan even niet terug reageren, helaas is het toetsenbord van mijn laptop kapot, zit nu boven in de kou, dat is niet echt inspirerend. Maar zodra mijn laptop weer in orde is........ nog even geduld.

Helemaal in je element

Soms heb je van die dagen, je weet je hebt een vrije dag aan je voeten liggen. Deze dag begint met een witte wereld. Ja heus er is vanacht sneeuw gevallen, geen dikke pakken. Nee gewoon heel bescheiden is de wereld versierd net een dunne serene laag wit, als een kleine warme wollen deken. Het is minder koud buiten, de lucht begint al vroeg te kleuren en dan weet je het, het wordt een prachtige dag. Vrijdag, Lisannedag, en als extraatje is Hans ook vrij. We gaan samen Lisanne halen en als we terug rijden door het bos kunnen we het niet laten om te stoppen. Prachtig de middagzon in die besneeuwde wereld. Friesland is niet alleen vlak en waterrijk, hier bij ons hebben we water maar ook bossen en de bossen hebben heuvels, ideaal voor de sleeën, maar daar ligt nog te weinig sneeuw voor. We maken een stevige wandeling, slepen dikke knoerten van takken mee de auto in, voor straks als Sinterklaas voorbij is en de kerst binnen wordt gehaald.













Thuisgekomen is de tuin het rijkdom van Jansen en Tielanus. Van gekkigheid weten ze niet wat ze moeten doen. Ze ravotten met elkaar, klimmen in de bomen en zitten Lisanne te plagen op de schommel. Zelfs een stel kisten voor opslag verandert in een prachtig eenvoudig stillevenWe nemen een grote kop dampende hete chocolade met slagroom, de dag kan niet meer stuk. Langzaam warmen we op en genieten ook thuis van die prachtige witte wereld met zijn vele gekleurde grijzen.

Pieten- plezier

Toen was er het weekendje logeren. Lisanne kwam afgelopen vrijdagavond en het idee ontstond om als kleine piet mee te werken in het museum. Dat was niet tegen dovemansoren gezegd. Heerlijk om te zien dat de "pieten"meiden haar betrokken bij de dansjes, Sinterklaas apetrots was op zijn kleine hulppiet. Het museum in Gorredijk heeft een heuse Sinterklaasresidentie. Hij slaapt namelijk in het museum en hij heeft zijn muziek, versjesboeken, lp.s enzovoort meegenomen. Ieder dag zijn er groepen scholen en in het weekend extra activiteiten. Deze zaterdag was Sinterklaas zijn spreekuur en de danspieten gaven heuse shows weg. Kinderen konden hun vraag stellen en meedansen, koek versieren en een muziekinstrument maken.









Ja het was heel druk, maar een geweldig weekend. En Lisanne, die liep de hele dag met een brede zwarte grijns. Ze was een piet, klein van formaat maar met een groot acteertalent. Je snapt het al, volgend jaar is ze weer van de partij.

Wil je zelf ook een kijkje nemen, dat kan tot zaterdag 4 december,
http://www.museumopsterland.nl/